Met eigen dochter en kleindochters naar de Kreadoe beurs...
Jaarbeurs hallen Utrecht it is....
Van... veel te lang heb ik de meiden al niet gezien... te druk geweest... dus als oma binnen komt is het eerst knuffelen geblazen...
En daar blijft het niet bij...
Natuurlijk moet oma de nieuwste aanwinst van de jongste bekijken.... het skelet van een paardenkop... gevonden in een van de rivieren...
Dat was een makkie nu het water zo laag staat...
En voor haar de mooiste vondst ooit....
Wat is ze er trots op...
Van. .. bij de oudste moet oma de ogen dicht doen...
Dat doe ik natuurlijk netjes... .. maar ik weet niet hoe gauw ik ze open moet doen als ik de mooie akkoorden van een gitaar hoor...
Die tonen komen niet uit haar cd speler maar die dame speelt ze zelf...
Oma is, om met haar woorden te spreken, flabbergasted.....
En ze speelt alles op gehoor mee ... zoekt met haar vingers de akkoorden en speelt gewoon mee....
Tja... en deze oma hecht nou eenmaal aan muzikale opvoeding....
Van... maar nu moeten we toch gaan meiden... oma moet ook nog tanken....
Na de tankbeurt en natuurlijk chocolade verwennerij voor tijdens de rit, gaan we in één ruk door...
We weten dat de Kreadoe beurs in het weekend druk is maar in de parkeergarage valt het reuze mee...
Zouden ze allemaal met de trein gegaan zijn...?
Van... lekker dat je zo door kunnen lopen...
Jocelijne heeft zelf al twee dagen in de stand op de beurs gestaan en heeft exposanten bandjes....
Van. . We zijn nog niet binnen of ze wordt als designer en illustratrice al overal gegroet....
Dat doet toch wel wat met je als moeder...
Zeker met de wetenschap van de worsteling die deze dochter geleverd heeft in haar leven....
Maar ook voel ik hoe waar de opmerking, die ik gisteren nog opschreef, is... wat je erin stopt komt er vroeger of later heus wel uit...
Van... het is behoorlijk druk op de beurs...
Mannen en vrouwen..... maar toch vooral die laatste... de vrouwen.... verdringen zich om kraampjes....
Je haalt de hobbyisten er zo uit; de kaarten maaksters.... de mozaïek kunstenaars.... de brei- en haaksters.... de decoratie miepen..... de inkleur dames, liefst mandela's zie ik al.... en van die koopjesjagers die eigenlijk alleen voor de koopjes komen die een jaar later nog onaangeraakt in de schuur staan... maar... het was toch maar mooi een koopje...
Van... en zo zie ik klei.... glas... gps.... hars.... sieraden. .kunst in een stolp of fles.... noem het maar op of er is wel een kraampje voor...
Voor elke knutselaar wat wils....
Ik ben aan koffie toe....
Teveel gezichten waar Jocelijne mee praten moet/ netwerken... teveel knutsels en frutsels..... de kinderen bij elkaar houden.....KOFFIE!!!!!
Daar komt de mens van bij.....
Drie hallen vol. ... een voelbare concurrentie nijd....zoveel hebberigheid...
Ooooh die vrouwen die voor alle gratis dingetjes gaan... je zou ze toch....
Zelfs de gadgets die eigenlijk voor kinderen zijn, willen ze nog hebben...
Tjonge.. je zou eens tekort komen...
En dat is ook de reden waarom je mij vooral nooit op de huishoud beurs zult tegenkomen.....
Van... maar ook heerlijk inspirerend.....al die ideeën.. kleur en fleur ....
Oma wil je die sjaal breien.... en tuurlijk haalt oma de wol en gieren we van de lach als oma er een trolley wagentje bij krijgt. .
"Nou ben je echt een oud dametje oma"....
Van. . nou zo voelt ik me na een paar uur sjouwen ook wel...
We vinden nog een mooie herten kop voor Britt... vraag me niet wat die op deze beurs doet.... en vraag me niet naar de bizarre hobby van Britt.... maar we kopen hem...
We vinden en veel te duur diamand painting dus voor Isa.... boeken vol inspiratie voor Jocelijne en mij... en dan is het welletjes....
Willem moet naar the Voice omdat een leerling daaraan meedoet en de honden kunnen niet te lang alleen blijven....
En aangezien ik er vanuit ga dat Willems dochter er niet zal zijn, wist heet tijd huiswaarts te keren....
De terugreis babbelt Britt de oren van ons hoofd....
"Oma... zit op deze ballon nu ook mijn DNA...?"....
Ik bedoel maar.... waar moet ik met die vragen....
Isa is stilletjes... teveel prikkels vandaag....
Van... nog een laatste knuffel... en dan moet deze oma gaan...
De oma rol achter me laten... de rol honden bazin op me nemen....
En gelukkig is er niks vernield thuis....
Borre heeft teveel pijn om sloop acties te ondernemen. ..
Hè.... zoonlief is langs geweest... gemist..... jammer!
Dus treedt direct regel 1 in werking... niks gehoord dan ook geen eten....
Gelukkig hoor ik een uur later van Willem vanuit the Voice studio dat zij nog een dagje langer bij vriendje blijft. .
En dat Willem geniet dat zie ik op de foto's al snel....
Als hij zijn hand uitsteekt kan hij Borsato aanraken.... en dat is Willem erg gevoelig voor.... voor de nabijheid van zijn 'helden'....
Van... schaats seizoen is begonnen... even bekijk schaatsen kijken....
Naast tennis en favoriete sport om naar te kijken...
Tja... beoefenen niet... dat schaatsen heb ik nooit écht onder de knie gekregen...
Van..... dat ik echt al oud (er) word, blijkt wel als ik in de stoel in slaap val....
Ik slaap wel een uur....
Kan maar beter naar boven gaan...
Mijn bed opzoeken....
Morgen hoor ik de verhalen van Willem wel aan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten