Voor mij altijd weer een top uitje dat openluchtmuseum in Arnhem...
Van Orvelte genoot ik, maar hier ben ik thuis....
En nog wel met de kinderen en kleinkinderen uit Haarlem....
Verhalen vertellend liep oma dus al meteen het park in...
Papa had onderweg maar al veel verteld... over de tijd dat hij hier woonde... zijn jeugd doorbracht....
Maar hoe heerlijk is het als oma nog véél meer te vertellen...
Zoals de spin Anansi... waarvan de eerste boom in het openluchtmuseum is geplaatst... en diepe indruk op me maakte...
Ik schrik me een hoedje
want daar is Anansi!Acht ogen, acht poten:Anansi de spin.Hij hangt in z’n hangmat
en haakt aan een vangnet.
Stoer roep ik: ‘Wat moet je?
Daar trap ik niet in!’
‘O nee?’ zegt Anansi.
‘Ik weet waar jouw huis woont.
Ik weet wat jouw bed droomt.
Daar kruip ik straks in.’
Wat voel ik? Daar flanst ie
een kleverig goedje.
Hoe danst ie, hoe schranst ie!
Zo pakt ie me in.
Hij roept: ‘Hé, jij doetje!
Ik weet wat jouw pan eet.
Ik weet hoe jouw naam heet.
Jou lust ik als toetje.’
Dag matties, ik groet je!
Straks slikt ie me in…
Acht ogen, acht poten:
Anansi de spin.
De verhalen die spin Anansi verteld, zijn mooi en vrolijk... maar met een onderliggend verdriet... en een boodschap.. slavernij....
Groene Manja (mango) met zout
Laten wij
In een tijd dat we
Als volk lamgeslagen lijken
Door ergerlijk menselijk falen
Van een corrupte elite
Teruggaan naar de basis
De normen en waarden
Uit onze vroegste herinnering
Die ten grondslag lagen
Aan de liefde die ons bindt
De verhalen onder de boom
Over Anansi en Ba Tigri
De groene manja met zout die we aten
Er is al zoveel over geschreven en gezegd...
Ook als ik door Molukse barak loop voel ik de verhalen...
En toch ligt dat weer anders... omdat altijd het onbegrip van de treinkaping en de kleuterschool overheerst...
Met kwaad valt immers niets te vergelden...
Leuker zijn de reacties van de kinderen op alles..
Hoe klein de mensen vroeger waren..
Gepaard gaande met de zorgen voor hoe dat over tweehonderd jaar dan toch moet...
Bedden van twee meter en langer...???
"Dan komt mijn bed ook in het openluchtmuseum oma... want dan was ik ook klein..."
Dus ik kan van dit tshirt ook papier maken oma...
Ja Michael dat klopt.....
Nee Michael laat dat tshirt aan...!!!
En Luna: maar dan hebben arme mensen geen kleren als we er papier van maken....
Luna denkt in tweedehands termen....
En bij het groene kruisgebouw...
"Oooooooh toen moesten mensen zich ook laten vaccineren....
Maar die hadden geen ziektecheckapp hè oma..."
Luna ziet een huiskamer met bordjes eten op tafel...
"Oma... die worteltjes zijn niet goed meer hoor...."
En nep koeien melken....?
"Ik ga niet aan die tepels zitten...."
Of in het oude bakkerijen in de Zaanse Schans... als de bakker ze een knipoog geeft en groet...
"Mensen waren vroeger ook al aardig hè oma"....
Of het keukentje naast het fornuis waar een wel heel bekende pan hangt...
"Kijk oma toen konden ze ook al poffertjes bakken"...
Dus gaan we poffertjes eten.. en kaasstengels uit de bakkerij... en bestellen drinken...
"Hebben ze ook icetea oma... of alleen water uit de pomp zoals vroeger?"....
We komen bij het kindererf....
Je kan er daadwerkelijk water pompen.. en er hangen jukken....
En meisje heeft een juk om... met twee emmertjes..
Oma begint te zingen... twee emmertjes water halen....
De kindjes op het erf vinden het leuk...
Maar als ik bij 'meisjes op de klompen ben', stop ik weer...
Och, zeg ik... maar dit meisje heeft helemaal geen klompen...
"Nee oma... dit is een meisje van nu en de toekomst"...
Aha... dat dus...
Nu gauw Indisch halen... wens van zoonlief...
En de andere kinderen en kleinkinderen komen ook...
Nicht Britt en neef Michael hebben elkaar direct weer gevonden...
Partners in crime... for ever vrees ik....
En deze mama oma geniet van al haar kroost om zich heen...
Misschien wel het aller aller mooiste en beste vakantiegevoel....
Zoveel plezier samen... zoveel gelachen...
Wat heb ik toch een fantastisch gezin....!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten