Dag van:
Als we later oud zijn,
niet nu,
in de bloei van ons leven,
maar oud zeg maar
Denk dan nog eens terug
aan toen je 65 werd
Zo jong, zo vitaal
en energie te over
Nee, we zeuren niet
over dat buikje
of die drie plassen 's nachts
Ook niet over hoe je
uit je stoel stapt
of je rug die steeds knakt
Niet over die paar centimeters
die je al bent gekrompen,
of de nachten die je eigenlijk
niet meer doorhalen kunt
Over dat laatste biertje
dat je beter kunt laten staan,
of die knieën zo stram
dat je trap niet op kwam
Nee, daar hebben we
het niet over......
Ik bedoel oud,
écht oud
Samen op het vlondertje
en dan....
"Weet je nog
toen je 65 werd
Dat waren nog eens jaren
toen was het leven
net zo goed als nu"
Maar dat zeggen we
later
Véél later pas.....
als je echt oud bent
Gefeliciteerd lieve Willem
En jarig was hij.....
Tjongejongen wat kan die man zichzelf jarig maken....
De kerk inlopen en...."gefeliciteerd met mij" roepen....
Een dienst trouwens waar ik erg aan moest wennen omdat een andere dominee dan Willem voorging....
Een dienst waarin Jezus vergeleken werd met een mantelzorger...
Ik vind het een beetje ver gezocht, maar goed....wie ben ik.....
En tja....ik had nu eenmaal beamdienst.....
Lijden naar liefde....hoe meer je geleden had hoe beter je mensen begreep en hoe meer liefde je te geven had....
Weer zo'n uitspraak waarvan ik dacht....'tja'....
En dan die zalvende intonatie....je moet er tegen kunnen zal ik maar zeggen....
Thuis vloog Willem van hot maar her....
Nog even een keer soppen.....och toastjes vergeten....dus ook maar bloemen gekocht die ineens, kort voor de visite zou komen, allemaal over vazen verdeeld moesten worden...
En och suiker en koffiemelk vergeten, dus weer terug....
Nog even een doekje hier en een doekje daaroverheen, een extra bijzettafeltje....alle eten en drinkwaar uitstallen.....
En trrrring de deurbel....
Wedden dat het Jenneken je dochter is...
En ik kreeg gelijk.....
Ze had haar jas nog niet uit of Willem wil al cadeautjes....
Hij mag dan 65 geworden zijn maar het geduld is nog steeds ver te zoeken....
Deurbel en dochter Babeth komt binnen ....
Zelfde ritueel.....cadeautje, cadeautje...
Je zal maar vijf dochters hebben....
Dan heb je nog drie cadeautjes tegoed....
Ja...... eigenlijk wilde Willem een groot feest....
Ik vind het alleen onzin in deze tijd waarin pensioen met 65 niet meer aan de orde is....
De dochters worden voorzien van koffie en daar komt zus Janneke met haar partner tevens jeugdvriend van Willem.....
Hij geniet van de aandacht....
Dochter drie komt de feestvreugde versterken....
En ja Willem, nog meer cadeautjes....
Eindelijk even zitten....veel meer visite zal er niet komen....
Hoe kleiner hoe fijner zeg ik altijd maar....
Zo kom je tenminste tot gesprekken....
Het wachten is alleen nog op Willems allerbeste vriend....hij noemt hem zelfs zijn broer....
Je hoort de sportwagen aan het begin van de straat al aankomen....
Harrie neemt zijn ruimte in....
Wat dat betreft hadden het inderdaad broers kunnen zijn....ze houden daar beide van namelijk....
Willem valt een boek ten deel......van de schrijver van 'de meeste mensen deugen'....
Ondertussen hebben we al drie keer het Boekenweekgeschenk van de Chabots binnen....
De gesprekken gaan over en weer....
Over de politiek, de ongelijkheid.....over beter weten en eerlijk delen en verdelen.....
Over vroeger en later.....empathie of compassie.....
Over ouderen of juist toch de jongeren....macht en onmacht....
Gebruik en misbruik.....culturen.... saamhorigheid......religie....
Maar dan begint zwager toch over de
soep.....
soep.....
Mijn soep is nogal bekend....geroemd en geprezen.....
En volgens mij alleen omdat ik er mergpijpjes in gooi....
De soep wordt dus opgediend....
Nee, niet voor Willem en Harrie want die gaan straks samen uit eten....
Nou oké, voor Willem dan toch maar, want zoals het gedicht al vermelde....'dat laatste biertje had hij beter kunnen laten staan'....
Enfin, Willem en Harrie uit eten en de visite naar huis....
Heerlijke rust die over mij komt.....
Stoel die mijn bed had kunnen zijn....
Snurk, snurk......
Ik geef het je te doen....een jarige Willem vergt veel ....of hij nou acht mensen of tachtig mensen uitnodigt.....
Ik denk dat het er bij de Snollebollekes een paar honderd meter verderop rustiger aan toe gegaan is.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten