Dag van:
Oooh, hoe heerlijk is dat gevoel wanneer je ineens een appje krijgt van je kleindochter, de oudste dit keer, met de vraag of je plannen hebt voor de zaterdag.
Nou kind, al had ik het plan gehad om de koning en zijn vrouw met een spontaan bezoekje te vereren, dan nog had ik alles afgezegd......zó blij word ik van zo’n berichtje.
Ze zou eerst even langs de gigantische vlooienmarkt in het Gelredome gaan, maar daarna zou ze naar ons komen......
En rond het middaguur was het zover.
Met een mensgrote Pokémon-knuffel, echt bijna een medereiziger, was ze van het Gelredome naar oma en Willem gereisd......
Zelfs nog met een tussenstop om een schattig bloemstukje te halen......
De Pokémon had een eigen stoel in de bus nodig, vertelde ze lachend, maar gelukkig mocht hij gratis mee......
En dan het verhaal van de zegeltjes......
Onze Jumbo-zegeltjes, die wij trouw sparen. Zo’n ouderwetse gewoonte, of toch misschien van alle tijden.....?
Maar deze afgestudeerde, hoogbegaafde laboranten-kleindochter, die deze zomer besloot niet haar cognitieve talent te volgen maar haar droom, heeft ze nu maar wat hard nodig, vindt deze oma.......
Isa begon namelijk aan de bakkersopleiding, waar haar creativiteit meteen opviel.......
Na twee maanden hoorde ze al dat haar docenten haar wel zagen schitteren als excellent banketbakker......
Natuurlijk slaat ze weer een klas over, zoals ze deze zomer twee klassen in één jaar begon, en gaat ze meteen door naar de banketbakkersafdeling.......
Willem en ik gloeien van trots en bewondering als ze foto's laat zien van de minuscule marsepeinen Sinterklaas figuurtjes, een marsepeinen rookworst die niet van echt te onderscheiden is, de gebakjes, taart en petit fours die ze al gemaakt heeft......
"En ik heb een idee, oma en Willem, ik ga mijn laboranten opleiding én de banketbakkersopleiding combineren....want in het laboratorium werkte ik ook met natuurlijke smaakstoffen, dus ik wil smaak combineren met banket..... viooltjes die naar viooltjes smaken, en jungletaart naar bananen en kokos.... maar dan van hoge kwaliteit en natuurlijk een en tikkie anders dan anders".....
Och die Isa..... wat kun je dan ineens als stiefopa en als oma naast je schoenen kopen van trots....
En nu komen oma’s zegeltjes dus opeens tóch goed van pas.
Want wat kon deze oma sparen bij de “Samen Lekker Cheffen”-actie?
Tefal-bakspullen, keukentools… en zelfs een keukenmachine........!
En wat kan een toekomstige banketbakker beter gebruiken om te oefenen dan precies zo’n prachtige keukenmachine......?
Samen op pad dus, een beetje shoppen, en daarna warme chocomelk met een gebakje.
Maar helaas: geen parkeerplek te vinden, nergens, in de hele omgeving.......
Dus keerden we om, halen de keukenmachine en dronken thuis heerlijke thee met iets lekkers erbij, en ’s avonds lieten we gewoon lekker ordinaire patat bezorgen......
En weet je… soms zijn dat juist de állerfijnste dagen......
Gewoon samen.
Gewoon gezellig.
Gewoon onvergetelijk.
Een omahart dat zachtjes danst
wanneer een appje binnenkomt,
zo klein het lijkt,
zo groot het voelt.
Een kleindochter die binnenvalt
met lach, een knuffel en verhalen,
die met haar warme jonge blik
de kamer voller maakt dan ooit.
Samen lopen ze door winkels,
door herinneringen en door tijd,
met handen vol kleine gelukjes
en harten vol vertrouwelijkheid.
En als de wereld even rumoerig is
vindt oma rust in haar nabijheid,
en kleindochter vindt in oma’s ogen
een stukje thuis, een eeuwigheid.
Ze delen thee, geheimen, grapjes,
en liefdes die geen naam echt dekt
want wat tussen hen bestaat
is meer dan bloed,
het is een band
die zachtjes aan de ziel blijft hechten......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten