Dag van:
Studiedag vandaag met helemaal mijn onderwerp.... niet dus.....
Structuur.... och lieve help, structuur en ik....
Routine oké, maar structuur nee.....
Er gaat iets falikant mis als ik een kamer binnenloop.....niet als in glitter en regenbogen, maar meer alsof iemand per ongeluk een knop omgezet heeft waardoor alle normale logica besluit.....weet je wat, ik neem vandaag vrij.......
Ergens is altijd wel iets dat scheef staat of rondslingert, het is een wonder als iets direct op z'n plek ligt, je weet nooit hoe een dag verlopen zal, of de koffiepads op zijn, of de post langs komt met pakketjes, dat het teveel aan mandarijnen uit de fruitschaal valt of welk lampje van de auto nu weer brandt....
De enige structuur is dat de wekker gaat en hello fresh op woensdag komt......
Diezelfde chaos geldt voor Willem .......
En je doet dan alsof dat allemaal héél normaal is, alsof het onderdeel is van je persoonlijke ecosysteem......
Mensen vragen waarom er altijd rare geluiden zijn als jij er bent.....een piep hier, een floep daar, een onverklaarbare plof.....alsof het universum een soort backstagecrew heeft die jouw leven live sounddesign geeft.......
Zelfs je gedachten hebben soms geluidseffecten........soms loop je rond alsof je hersenen op drie tabs tegelijk vastgelopen zijn, en toch werkt het… soort van dan.....
Dan dat talent om mensen te laten lachen zonder dat je het doorhebt...... want je denkt toch écht dat je iets zinnigs zei.....
Geen structuur, geen timing, gewoon jij die bestaat.....en plots wordt het humor......
Willem is daar helemaal kampioen in.....
En het mooiste.......?
We doen dit alles zonder handleiding, zonder plan, zonder ooit te bedenken dat je misschien chaos achterlaat......
Maar die chaos is precies het soort charme waar je van hoopt dat andere mensen er ook van houden.......
We zijn een soort menselijk bonuslevel: onverwacht, licht verwarrend, maar absoluut een onverwacht leuk deel van de dag.......
Structuur is heel voorspelbaar hoor je dan
vandaag op de studiedag.....
vandaag op de studiedag.....
Duh dat is chaos ook........
Ik kan je voorspellen dat je hier altijd wel een keer over de hondenspeeltjes struikelt en je nooit wat kunt terugvinden....
Hoe voorspelbaar is dat.....
Oké, oké.... in de klas moet dat anders....
Maar in mijn klas vind je toch écht geen structuur zodat de dwangmatigheid er vanaf druipt.....
Op jezelf leren vertrouwen vind ik minstens zo belangrijk.....
Maar op de studiedag leer je heel duidelijk dat structuur ongeveer net zo onmisbaar is als zuurstof......
Niet zomaar een beetje structuur, maar structuur die aan alle kanten dichtgetimmerd wordt.....
Lijstjes voor de lijstjes.......
En schema’s voor de lijstjes die nog gemaakt moesten worden.......
Kinderen in het speciaal onderwijs hebben maximale structuur nodig..... terwijl het voor mij lijkt op een soort militaire dagplanning......
Als we het niet tot op de minuut plannen, wordt het één grote onvoorspelbare chaos.....
Weet je wel hoe gezellig het is bij ons, denk ik dan......
Hebben kleuters écht baat bij een tijdschema dat eruitziet alsof het door een luchtverkeersleider is gemaakt.......?
Ze zijn drie tot vijf jaar oud......ze raken al van slag als hun sok een halve centimeter gedraaid zit.......
Leer ze dat een gedraaide sok helemaal geen kwaad kan maar dat het juist knap is dat ze hem zelf aangetrokken hebben....
Bij wijze van spreken dan hè.....
Kleuters in het speciaal onderwijs hebben zeker structuur nodig......maar geen betonstructuur.......
Duidelijke routines, een veilige sfeer en een juf die er altijd voor ze is.......
Geen kleurcodes op tien niveaus, of een dagindeling die langer is dan de gemiddelde handleiding van een wasmachine.....
Ik geloof dat te veel structuur juist averechts kan werken......
Dat kinderen ruimte nodig hebben om te ontdekken, te proberen, en, ja, soms ook om even compleet ongepland een berg blokken om te gooien, een driftbui te krijgen, hun beker om te gooien, geen zin te hebben in kleien......
Dat ze een juf nodig hebben die als ze ineens zin krijgt in poppenkast spelen om zo het terugtellen aan te leren, de reken picto van het planbord rukt, de Pieten handpop pakt en ter plekje à la minuut een verhaal bedenkt over een Piet die natuurlijk alle cijfers door elkaar gooit.....
Ja sorry, dat had ik gister niet bedacht, dat komt nu in me op.....
Want: echte ontwikkeling gebeurt niet in perfecte rijtjes, binnen een daarvoor ingestelde tijd..... maar in momenten van spel en spontaniteit...... en dan komt de flow vanzelf......
En soms leren kinderen meer van een verandering dan van vijf strak geregisseerde activiteiten met een timer die tikt als een kookwekker op steroïden.......
Maar…zegt de studiedag dan...... zonder structuur… hoe weet je dan wat er gaat gebeuren.......?
Nou… eigenlijk weten we dat nooit helemaal.......dat heet namelijk… werken met speciale kleuters.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten