maandag 11 maart 2019

11 maart 2019

Dag van:
"Zó.... dat is weer aanpoten" ... is het eerste dat ik van Willem hoor deze ochtend....
En inderdaad... misschien is dat juist wel wat de vakanties zo heerlijk maken.... dat je niet hoeft te haasten en alles op je gemakje kunt doen...
Gewoon in je nachthemd naar beneden aan de koffie... en net zo lang over de koffie doen als je zelf wilt...
Aankleden wanneer je er zin in hebt...
Rustig wat nieuwsberichten lezen....
En als het regent dat het giet, gewoon je bed weer induiken....
Van.... nu zit alles weer in strak gareel; 6.00 de wekkers.....6.10 uur honden uitlaten en ik aankleden, opmaken, tanden poetsen, haren in de plooi, koffie zetten, brood smeren....6.45 uur Willem met de honden terug, hij omkleden, tanden poetsen, gel in de kuif.....7.00 uur Willem gaat honden eten maken, we gaan koffie drinken, 7.15 uur de deur uit.....
En wees niet een minuutje later of je staat in de ochtendspits....
Haasten.... rennen... vliegen..... doorgaan....
Van.... het moge duidelijk zijn.... de vakantie is voorbij...
En bij beiden is er in de klas geen kind meer ziek.... ze zijn er allemaal...
Bij Willem een leerling binnen het autistisch spectrum met een dijk van een spreekbeurt over draken...
Dat maakt zijn dag weer goed. ..
Zeker als hij de draak is die getemd moet worden in een, door die leerling zelf gemaakt, draken shirt met Vitesse logo op de voorkant en een foto van van Prutsie  (van Persie) op de achterkant....
Bij mij gaat het er iets rustiger aan toe vandaag....
Alhoewel... in de vakantie zijn de ICT-ers druk geweest met onze computer systemen en onze computer doet het niet....
En de kleuter gang printer evenmin....
Hulptroepen pas na schooltijd...
Ga er maar aanstaan.... werken zonder pc tegenwoordig....
Het enige dát werkt is gelukkig het digitale schoolbord....
Van... bij mij is het vandaag "stamp maar in de plassen" dag...
Tussen de sneeuw- regen- en hagelbuien door, waardoor fikse plassen zijn ontstaan op het schoolplein, met de laarzen en regenpakken aan, springen in de plassen....
Wat een schik.... wat een plezier....
Vooral als de zorgassistent roept "JA springen maar" en de juf met een twinkeling in de ogen roept "neeeeeee niet doen" ... en op dat moment wachten en plons.....
En dat de juf dan met haar hand tegen haar voorhoofd kletst en zegt "oh boy".....
Enfin. .. we komen de dag wel door zo...
Van.... en verder in het gareel gaat het....
De administratie wanneer de computer gemaakt is.... de nodige telefoontjes beantwoorden.... een lijst invullen voor visus screening bij leerlingen....
En dan door.... boodschappen doen.... eten koken.... eten... en in de stoel ploffen...!
Niet voor lang.... want de vaatwasser wordt ingeruimd... hondenvoer gemaakt door Willem... koffie zetten....en dan Willem die nog werk van de kinderen moet nakijken....en ik die werk voor morgen voorbereid....
En dan is het alweer 9.45 uur....
Zo'n dagtaak dus....14 uur en 45 minuten vandaag....
Eigenlijk ook weer tijd om naar bed te gaan wil je het de volgende dag een beetje redden ....
Van.... nee... vertel mij nooit dat juffen en meesters zoveel vakantie hebben ... echt niet... want ik doe je wat....
Zeker als ik bedenk dat Willem morgen nog vroeger weg moet omdat dinsdag de bord sessie dag is een ook nog later thuiskom omdat ik een taal woordenschat bijeenkomst heb met andere scholen waaruit een projectplan moet ontstaan....
Nee.... waag het niet....want die vakantie uren halen we dik en dik in... en zijn nog dikker verdiend....
Van..... over vakantie gesproken....
Ik lees vandaag dat de Parijzenaars van rue Crémieux, die hun huizen een make-over gaven door ze in pasteltinten te verven, nu knettergek worden van het massale toerisme in hun smalle straatje vlakbij de Bastille....
Hele horden mensen de hele dag..... die allemaal selfies willen in dat schattige straatje...
Ze steken zo leuk af tegen het pastel....
Van.... nou móeten Willem en ik ons huis dit voorjaar ook laten schilderen voor het onbewoonbaar verklaard wordt (grapje... maar toch wel echt noodzakelijk) ....
Ik weet alleen welke kleuren het vooral niet zullen gaan worden....!
Er worden trouwens al genoeg selfies gemaakt door verliefde stelletjes op de brug....
Want oooooooh zo romantisch op een bruggetje over het water met de natuur op de achtergrond en de witte zwanen op het water....
En nou heb ik niks tegen verliefde stelletjes..... als ze maar niet lebberen.....
Dat zijn namelijk ook de stelletjes die het langst blijven staan....
Nee, niet omdat zoenen nou zo lekker is maar omdat al zoenend een selfie maken nou niet de meest ideale foto positie is..... de foto's mislukken om de haverklap...
Of zij staat er niet op, of hij niet.....
Van.... nou zijn het niet altijd zoenende stellen hoor...
Vorige week twee islamitische vriendinnen (ze staan er vaker)..... waarvan de flappen van de hoofddoekjes steeds voor het gezicht waaiden.....
Er zijn wat pogingen gewaagd.... maar de wind ging niet liggen....
Of tuttige tantes waarvan het haar steeds in de weg zit....
Of van die binken die op de reling gaan zitten.... maar er nooit eens af donderen....
Ik bedoel maar....die foto zou ik nou graag voor ze schieten....
Stoere gasten op scooters die met uitgestrekte arm nooit eens én de scooter én zichzelf helemaal in beeld krijgen.... en dan die frustratie na de 10e poging....
Hondeneigenaren met puppies... oh kijk eens hij loopt over het bruggetje...ahhhhh... wat een knappe hond....!
Van.... een beetje kan ik dus wel met die Rue Crémieuxers meeleven....
Al gebied de eerlijkheid mij nu wel te zeggen dat ik na het lezen van dit bericht, direct ook Instagram volger ben geworden van #ruecremieux en aansluitend van de Instagram pagina clubcremieux waar bewoners van die straat de selfie makers in de meest vreemde posities op hun beurt weer op de foto zetten.....
Tja.... in dit geval kan ik niet zeggen 'het houd je van de straat'....
Maar druk kun je er wel mee wezen....


Geen opmerkingen:

Een reactie posten