vrijdag 24 april 2020

24 april 2020

Dag van:
In de brandende zon achter de computer.... het zweet dat van je kop gutst...
Dat is geen werken meer...
Dit is niet te doen....
Van... ik wilde nog wat werk afmaken...
Nog vóór de vakantie vanmiddag beginnen zou...
Maar met de zon in mijn nek en op het scherm... draaiend naar mijn linkerwang en rechterkant van het scherm, valt er niet te werken...
Uitstellen dus maar weer....
Van.. ik overweeg de computer te verplaatsen...
Naar al snel ontdekken we dat dit qua aansluiting van internet en stopcontacten niet mogelijk is...
En een laptop heb ik niet in bezit....
Staakt het vuren..!
In de weeromstuit heb  ik niet in de gaten gehad dat Benji inmiddels mijn borduur draden vakkundig naar zijn kleedje heeft gebracht en er zijn tanden in heeft gezet..
Benji....!!!!!!!!!
Van.... wat nu te doen...?
Filmpje maken voor de ouders met een vakantie groet van de kinderen...
Dat kan tenminste op mijn mobiel...
En een mobiel kan in de schaduw onafhankelijk van een draad...
 Of toch maar die serie die Willem bekijkt een stukje meekijken...
Stiekem hou ik wel van dit soort series...
Wilde achtervolgingen...auto's die crashen.... ontploffingen...
Beter dan gefolter en gemartel ....
Zoveel is duidelijk.... mijn draai vind ik niet vandaag....
Van... ik chat een tijdje met een lieve oud collega.... ik borduur 1 draadje... loop weer naar buiten... haal een tak uit de bek van Benji.... geniet even van moeder eend met haar kroost....
Haal een bloempot uit de belk van Benji...
Kijk toe hoe hij bovenop de groten springt... oren behapt ... staarten in elkaar wokkelt.... en weer weg gegrauwd wordt....
Borre is de geduldigste,  Blitz de speelste... Babs de sjacherijnigste....
En dat voelt Benji... ze weet een ieder uit te dagen maar blijft bij Babs uit de buurt...
Van.. de buurman komt een bakkie doen...
'Hebben jullie ook die kast in de sloot zien liggen daar verderop?'....
Nee... wij letten op eendjes met kroost... op vurige meerkoeten... gakkende ganzen...
Ik loop maar buiten... trapje af... en tuur over de sloot...
Ja inderdaad... daar ligt iets...
Maar dat is geen kast hoor... roep ik naar de kamer...
Dat is een tuinstoel... zo eentje als wij hebben....
Ik wil het trapje weer oplopen.... en dan zie ik het...
Dat is een tuinstoel ja....
Zo eentje als wij hebben...
En wij hebben hem niet meer...
Lege plek...
Verderop ligt een tuinstoel...
En wel onze....
Want bij ons op de vlonder staat er nu nog maar één in plaats van 2....
Buurman en Willem komen kijken en constateren inderdaad hetzelfde...
Alleen die stoel... die krijg je er van z'n lang zal ze leven niet uit.....
Misschien komen er vanavond wel weer bootjes langs... dan vraag ik wel of zij hem eruit halen oppert Willem....
Van.... en ik ijsbeer weer....
Kopje koffie... nee toch maar limonade....
Nog even die ouder van die zieke leerling bellen....
Willem gaat weer met een dochter wandelen...
De corona kilometers....
Ik haal een bezem door de kamer....
Speel een spelletje op mijn mobiel...
Loop weer eens naar het water.....
Geef de plantjes buiten water....
Speel weer een spelletje...
Allemensen wat een akelige lanterfanterdag....
Willem haalt maaltijd salades....
Hij komt, op mijn verzoek,  terug met een blikje tonijn voor in de sla....
Trots laat hij het zien.... tonijn in  olie toch en niet in water...?
Heel goed lieverd.... in olie ja, want in water vind ik het afschuwelijk.... heb je goed gedaan...
Ik vertel er maar niet bij, dat als hij even verder gekeken had... hij twee keer zulke grote blikjes had gezien en voor de helft goedkoper...
Nee... dat zeg ik niet... want hij heeft aan de olie gedacht...
Van... ik loop na de maaltijd weer naar buiten...
En naar binnen...
Schenk koffie....
Zie dat de reis naar Kos van 1 mei nu definitief gecanceld is.
We krijgen een voucher.... zo als iedereen die in hetzelfde schuitje zit...
Enfin... in ieder geval duidelijkheid nu...
Borduur een draadje... en sta weer op...
Ik ga in bad....
De enige plek waar ik vandaag waarschijnlijk langer zal toeven dan de steeds korte momentjes van doen en niks doen...
Boek mee..... en niks meer in mijn hoofd dat allemaal zo onbenoembaar is.... dat unheimisch onbestendige ....
Zou een mens nu ook gevoelens hebben in deze periode, die daarvoor nooit naar boven kwamen...?
Of zijn het dezelfde emoties maar dan in een ander licht... of eigenlijk donker....
Ik weet dat er basis emoties zijn...
1 liefde
2 angst
3 vreugde
4 woede
5 verdriet
6 verrassing/ verbazing
7 schaamte
8 walging
Jeetje... die laatste zeg... nooit geweten dat dat een basis emotie was...
Walging.... wanneer heb ik dan toch walging gevoeld....?
Dat je echt walgt van iets of iemand...
Ik kan iets akelig vinden... of vies...
Ja... ja... één keer heb ik denk ik walging gevoeld...
Ten aanzien van een persoon...
Toen iemand ooit leugens over mij vertelde en mij in een kwaad daglicht probeerde te stellen...
Maar dat was eigenlijk eerst verdriet.. onmacht... ongeloof...
De walging kwam veel later...als ik die persoon nog wel eens tegenkwam....
Die walging ging over van minachting naar totale apathie....
Een nikszeggend iemand vind ik het nú....
En verder... het enige eten waar ik van kan kokhalzen zijn tuinbonen...
Is dat walging...?
Die walging ging nooit over in negeren en apathisch zijn...
Ik hoef ze nog steeds niet te ruiken of ik ga al over mijn nek....
Ik denk dat dan walging is....
En die walging kom ik écht nooit te boven...
Men heeft het ook wel over de vier b's:
- blij
,- bang
- boos
- bedroefd
Daar zit eigenlijk maar één positieve emotie in.... blij...
Zouden we dan meer negatieve dan positieve emoties kennen...
Nee toch...?
Van.... ik denk dat we alle emoties wel kennen..
Ik denk ook dat onder bijzondere omstandigheden die emoties versterkt zijn... intenser... heviger...een andere... diepere... inhoud krijgen...
En soms zou je willen dat die omstandigheden nooit kwamen....
Maar we zitten er middenin.....



Geen opmerkingen:

Een reactie posten