 |
| (Uit de archieven) |
Het was zo goed als altijd mooi weer....
Oké... vandaag zouden we een buitje of 2 op ons dak hebben gehad... maar dan nog...
Het maakte je niks uit... je dook onder een parasol bij een buiten tap en wachtte de bui af...
Niet dat er nou iets veranderd is hoor.. Koninginnedag of Koningsdag... het blijft één grote feest...
Ik ben zelfs nog van de generatie dat je eerst ging kijken naar het defilé voor paleis Soestdijk...
Toen was Juliana nog koningin....
Het zou nu ook haar verjaardag zijn geweest....
Toen Beatrix kwam gooide ze dat defilé roer subiet om....
Misschien heeft ze wel een trauma overgehouden aan dat bordes ....
Of een chronisch hielspoor van dat treden op en af lopen om bloemen aan te nemen...
Of een chronisch lam handje van het zwaaien...
Maar.... ze bleef het wel op 30 april vieren ....
Ter ere van haar moeder...
Van.... Benji moet naar de dierenarts..
Hij wordt weer ingeënt... en Willem gaat erheen... met zijn oogappel ...
Elf kilo schoon aan de haak weegt onze Benji...
En de dierenarts die hem maar vertederd blijft vertroetelen, noemt hem een meer dan gezonde pup...
Dat is nou nog eens een pak van ons hart...
Spuit in de bil... ontwormingsmiddel mee.... en dag dokter...
Van.... Willems dochter was altijd jarig op Koninginnedag...
Zij bleef jarig... maar Koninginnedag verdween...
Geen vlaggen meer die uithingen ....
Al moet ik zeggen dat hier in de straat blijkbaar nog steeds iemand de roes aan het uitslapen is, want ik zie nog steeds een vlag hangen...
(Die dingen moeten toch voor zonsondergang naar binnen...?
Anders is dat toch majesteit schennis...?)
En vandaag is al helemaal een rare dag want we zitten middenin die corona crisis...
Van... geen nood... we Zoomen...
Om half één zit de hele familie klaar....
Wij ook...
Op onze mobiel...
Willem tegenover mij...
Met beeld...
Maar zonder.... geluid...
En wat we ook proberen Zoom is niet gewillig ons een stem te geven...
Willem is er na 2 pogingen al klaar mee... ik blijf proberen...
Eén keer, twee keer, vier keer, zeven keer... ik geef ook op...
De computer maar aanzetten en opnieuw inloggen...
De taart is dan allang virtueel aangesneden...
Het verjaardagslied gezongen...
Van... de computer start op.... Zoom ook...
We hebben beeld....
Beeld ja....
Maar geen.... geluid...
Zoom heeft iets tegen ons...
Willem is er na één keer al klaar mee...
Ik blijf proberen...7 keer...10 keer.... nog een keer.... en ja!!!!
En dan die heerlijke Willem....
 |
| (Zen moment) |
Ja Willem nu weten we het wel... we horen je....
Van... Willem en ik maken samen het huis aan kant...
Het voelt voor mij alleen een beetje wrang...
Als alles normaal was geweest hadden we dit namelijk ook wel gedaan.... maar zouden we daarna morgen naar Kos vertrekken...
En altijd maak ik een dag van te voren het huis grondig schoon alvorens mijn koffers in te gaan pakken...
Het voelt toch een beetje zuur wel hoor...
Mijn koffer staat treurig in het hoekje van de slaapkamer...
Stay home.... stay safe....jij in jouw klein hoekje... ik in t mijn...
Van... taart uitdelen...
En alleen bij het overhandigen van het stukje taart overtreedt Willem heel even de regel...
Dat kan dus in de horeca nooit goed gaan hè...
En ze gaan de hotels nog wel openen....
Ja oké... met alle aanpassingen van dien natuurlijk...
Het zal me benieuwen... scholen open... hotels open... kappers en fysiotherapie praktijken ook....
 |
| (Reflectie moment) |
Van.... ik werk nog maar eens een paar uurtjes.... thuis!
Eigenlijk had ik vandaag de noodopvang zullen doen....
En eigenlijk ben ik zo'n beetje wel de hele dag met mijn gedachten daar op school...
Kan ik dus maar beter ook even de achterstallige werkzaamheden uitvoeren...
Er liggen nog wat handelingsplannen te wachten...
En ach vakantie... wat heet vakantie....
Kos... dat was pas vakantie geweest....
Wielen van de landingsbaan en alle zorgen verdwijnen...
Zo werkt dat bij mij....
Van... Willem gaat fluiten in Duiven...
Ook al op 1.5......
Gelukkig heeft een camera een inzoomfunctie....
Vanmorgen speelde hij voor een andere livestream kerkdienst, het Wilhelmus...
Het wordt een dodenherdenkingsdienst....
Jee... ja.... ik ben wel nieuwsgierig hoe dat er straks op de Dam uit zal zien 4 mei om 8 uur....
Van... slapen..... dat kan ik nu...
Anders zou ik vannacht wakker gelegen hebben...
Ik slaap immers nooit de nacht voor we op vakantie gaan...
Dat doe ik dan op het vliegveld of in het vliegtuig wel weer....
Ach... misschien droom ik wel over Kos vannacht...
Wie weet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten