22 maart 2023

Dag van:

Een juf die kan toveren ....welk kind wil dat nou niet....

En ze snappen er echt niks van....

Ze hadden toch een gewone juf....wel een oma juf en dat is al heel wat....maar een tover juf....nee, dat was echt WAUW....

En het leek eerst niet eens op toveren hoor...

Eerst werden gewoon de vormen geleerd, net als gisteren; vierkant, cirkel, driehoek, rechthoek....en vandaag kwamen daar ovaal en ruit (spekkie klinkt veel leuker) bij....

Maar dan.....de toverspreuk abracadabra simsalabim hocus pocus pilatus pats....en kijk.....ineens werden al die vormen een bloem, een huis, een vlinder, een zon, ballonnen in de lucht, een poes, een vliegtuig.....

Dat het een eenvoudige PowerPoint was waarin je objecten kan laten vliegen, ga ik natuurlijk niet aan de grote kleuterklok hangen.....maar wat kun je met powerpoints toch altijd weer verrassende lessen maken...

Enneuh die vormen.....nou die zitten erin gegrifd nu hoor.....

Zeker na "nog een keer, nog een keer, nog een keer"....en aan het eind van de dag...."nog een keer toveren juf!".....

Helaas was er ook minder fijn nieuws...

De beestjes zijn terug in de klas....

En mijn assistente en ik konden wel huilen....

Dat deden we dan nog net niet maar oh wat hebben we geslikt en wat zaten we in een dip....

Schurft, heus....het is niet zo besmettelijk....maar het eronder krijgen dat is het grootste probleem....

Ik denk dat veel mensen onderschat hebben hoe verdrietig we vanmiddag waren met dit nieuws.....

En vooral hoe moedeloos.....

En dat het bijna niet meer fijn voelt om je altijd zo veilige fijne klasje binnen te gaan....

Het voelt ook een beetje als een tweede corona golf....

Laten we hopen dat we er dit keer heel snel bij zijn....eerder dan de eerste

keer....en dat er nu nog meer ogen open gaan van hoe hardnekkig dit probleem is als je je niet perfect aan de regels houdt....

Ik ben geen strever naar perfectie, dat weet iedereen wel....maar nu?!?!.......elke regel strikt opvolgen is de enige remedie om schurft de wereld/ de klas uit te werken....

Mijn assistente en ik hielden ons daar nog elke dag aan....en weer hoopte eigenlijk dat dit de laatste week zo'n beetje zou zijn....

Helaas....het mag niet zo zijn....

En ik denk aan het moment van vanmorgen dat ik vrij en zonder zorgen maar achteraf tegen beter weten in dus , alle kinderen steeds dicht om me heen had om te high fiven....

Laten we duimen dat ik voldoende antistof nog in me heb van al dat smeren de vorige keren.....

En laten we niet wanhopen.....

Vandaag is het ook al drie jaar geleden dat onze lieve vriend Ben stierf....

Corona....het lijkt zo ver weg....zo lang geleden

Ben......hij lijkt nog zo dichtbij....zo kort geleden nog bij ons....

Lieve Ben, Marleen redt zich hoor....ze houdt zich goed....voor de buitenwereld...

Maar Ben, jouw plek aan tafel voelt zo leeg, jouw verhalen klinken zo onzichtbaar dichtbij....

Ik voel je baard nog kriebelen, zie je pretogen twinkelen, hoor je teddyberen stem..... maar dan alleen als ik mijn ogen dichtdoe....en daar is het zo donker Ben....

Behalve als ik je gedachten binnenlaat, je ideeën, je inspiratie...dan voelt het licht...zooooo licht....alsof je weer bij ons bent.....

Ik doe dat vaak Ben.....even zo met je praten...

En dan ben je eigenlijk weer bij ons....want je bent nooit weg uit ons Ben.....

Wat een dag.....