maandag 20 augustus 2018

20 augustus 2018

Dag van:
Om kwart óver zes loopt Willem al met de honden buiten.... heerlijk koel begin van een warme eerste schooldag...
Onderwijl maak ik als elke normale werkdag weer brood klaar.... stop een bemoedigend briefje tussen het brood.... maak mijn eigen brood.... zet koffie en maak drie bakken hondenvoer. ..
Vandaag zal weer zijn als alle andere 'niet vakantie' dagen en toch is ook hier geen dag hetzelfde....
Van.... al zijn we vorige week alweer op school geweest.... hebben we de lucht geroken..... de schriften en boeken weet in handen gehad.... is alles op zijn plek gezet en hebben we de eerste vergadering erop zitten,  vandaag komen de kinderen... en dat is different koek....dat maakt de school pas echt weer school....
Van... welke streken schuilen achter welke gezichtjes... welke talenten.... welke zorgen.... en karaktertjes....
Vandaag gaan we het allemaal beleven....
Niet alleen de kinderen zullen gespannen zijn om wat ze te wachten staat,  juffen en meesters ook best een beetje...
Van.... begin de dag goed... begin de dag met koffie. .. en wat een vreugde om te zien dat mijn geliefde koffiemachine er weer is ..... nu kan ik verder bouwen aan onze relatie. .
Zal ik één of direct twee cappuccino mee naar de klas nemen....
Ik neem er netjes eentje... nu niet weer meteen overbelasten....
Ik had er beter twee kunnen nemen.... want....
De briefing is achter de rug. .. de startverslagen liggen als backup klaar.... de stoeltjes staan weer netjes achter de tafels in plaats van erop.... de welkom pagina staat op het digibord....nog één kop cappuccino halen.....
Wat??????....... oude machine terug?????......watskebeurt.....
Het apparaat is (alweer) stuk...... werkt niet....defect... kapot. .. foetsie....
Van... nou smaakt de koffie uit het oude apparaat ook nog prima.... maar toch....
Mijn vriend blijkt niet geheel tegen de werkdruk hier te kunnen....
Van... dan maar de oude koffie en toch fluitend aan het werk....
De ochtend: .... laat ik het kort samenvatten.... grensoverschrijdend decibel gehalte....
Verklaart dit voldoende....?
Toelichting: .... veel verdrietjes om mama's en papa's die weg gaan en jij zelf achter blijft in een vreemde klas/ omgeving.... enthousiast geroep.... omvallende blokken.... piepende wieltjes van auto's over de leerling tafels.... een digibord dat geen geluid geeft maar na veel heen en weer gebel met de helpdesk juist overbodig veel daarvan produceert...
Van .....het zweet gutst ons van gezicht en ledematen....
Hoe gaan wij hier structuur in aanbrengen....?
 Hoe krijgen we dit in het gareel....?
Maar allereerst..... hoe krijgen we dit STIL....???!!!!
Van..... daar is één remedie voor.... namelijk 'eten'.....
En ja hoor.... juffen kunnen echt goed troosten maar een appel of banaan kan dat nog beter....
Muizende katjes miauwen niet...... en het wordt al aan rustiger en stiller... en daarmee ook overzichtelijker....
Observatie momentje.....
Wat een leuke groep.... wat een humor ook.... wat een ondernemende kinderen allemaal dit keer.... en wat zijn ze liefffffffff.....
Ben nu al blij met ons cluppie.....
Van.... buitenspelen geeft ook weer rust.... buitenlucht en meer ruimte....
Af en toe nog een snikje.... een traantje.... maar steeds meer komt het vertrouwen....
Van..... brood eten is nog even een chaotisch gebeuren vooral als er een aantal eerder klaar zijn dan de anderen.... maar al snel is alles weer onder controle....
We kunnen zelfs na het buiten spelen even in de kring....
Van... stuk voor stuk zie ik tijdens de praatkring over de vakantie, dankzij de digibordles vol plaatjes, liedjes en filmpjes,  veel herkenning....en komen de verhalen op gang....
Allemaal naar Mcdonalds geweest.... allemaal in het zwembadje gezeten..... allemaal een ijsje gehad...allemaal zon gehad....
De kinderen genieten....
Van.... dan verschijnt het eerste gezicht van een papa voor het raam....
Oh jee.... waren ze bijna papa en mama even vergeten... komt het weer boven.... huilen maar....
Gelukkig is het al bijna tijd.... en staan mama's en papa's in de gang of mogen ze naar de chauffeurs....
De eerste schooldag schooljaar 2018-2019 kan in de annalen....
Van... nog twee ouder gesprekken.... overdracht.... foto's uitprinten.... les voor morgen voorbereiden.... pictogrammen uitzoeken.... klas vegen .... eerste dag verslag voor ouders schrijven....rooster wijziging doorvoeren....
Kwart voor zes... naar huis....
Alleen de auto van het schoonmaak bedrijf is op de parkeerplaats te vinden... nou ja. . en de mijne dan....
Loop ik te hard van stapel..... dat ik de laatste ben....??
Van... tevreden zit ik in de auto. . met het asfalt dat ik voorbij zie glijden, glijden ook de gedachten voorbij...
Leuke klas .... heerlijke kinderen....
Ook denk terug aan hoe we op de rand van de zandbak woorden uit is mond toverden...en dierengeluiden... en hoe het huilen toen stopte en overging in lachen....
Hoe een ondernemende leerling met rolstoel en al de houten trap naar de glijbaan wel even zou trotseren maar wij het gevaar, dat zij niet zag, wel zagen....
Ik denk aan de twee rustige mannetjes die wel een uur in de auto hoek speelden.... en aan die heerlijke eigenwijze leerling die wist wat hij wilde en gewoon niet naar buiten ging door op de grond te gaan liggen spartelen....aan het enthousiasme toen ze op het filmpje Yoki de achtbaan in zagen gaan en één leerling zo enthousiast meedeed dat hij van zijn stoel rolde..... of die twee die niet meer buiten wilde spelen en met de beste smoezen kwamen...."te koud" (24 graden).... teveel lawaai (2 klassen maar buiten op een ruim schoolplein)..... teveel zand (1 zandbak en verder tegels)..... de bomen waaien (geen zuchtje wind)..... we moeten handen wassen.(oké.... daar hebben ze een punt)....
Van. .. ik heb nog 5 minuten om de Aldi in te sjezen op zoek naar eten....
Ze doen de lichten al uit als ik bij de kassa sta... en de voor ingang zit al dicht...
Grrrrrr.... daar heb ik juist mijn auto staan....
Dan maar helemaal om met twee zware boodschappen tassen en een treetje drinken onder de arm....
Nu snel naar huis voor Willem verhongerd ....
Van... natuurlijk belt dan net je zus.....
Eerst die nog maar te woord staan dan...
Nu echt als de wiedeweerga op Arnhem aan....
Van... kunstwerk de blauwe golven op de schop maar op dit tijdstip gelukkig geen file meer.... oké.... erg laat thuis maar wel lekker de spits omzeild. ....
Van... ook Willems dag is goed gegaan.... het zijn ukkies zegt hij... en hij is moe... maar gezond moe....en hij heeft ze onder de duim....
Tja... alsof ik daar bang voor was...
Ow ja... en lief briefje tussen het brood...
Kijk eens aan.... daar doen we het voor...
Nu de paella in de pan voor Willem en voor mij rijstpap want ik heb in de auto mijn brood,  waar ik vanadaag nog niet aan toegekomen was,  opgegeten en heb nu weinig trek....
Rijstpap .....maar dan wel lekker met verse frambozen.... soms mag je jezelf verwennen.... zeker na zo'n eerste werkdag....
Van. .....we dimdammen wat over Blitz die toch wel weer erg mager wordt....
Bijvoeren dan toch maar weer....
Willem wordt gebeld over een studio opname met een medemuzikant... hij glundert helemaal...
Zou het dan toch vastere vormen aan gaan nemen dat fluiten van hem....
Van.... en zo sukkelt de avond voorbij.... even zitten we nog buiten... maar de muggen ook...
Bengel vangt een vleermuis wat mij weer aansteekt van walging tot creativiteit....
Onze poes zag muizen vliegen
Oh als zeemeeuwen zo groot
Scheen dat poes ze wilde vangen
Schoon zijn vrouwtje dat verbood
Hier is, zei hij, noch mijn vrouwtje
Noch mijn baasje , die het ziet:
In een lucht, zo vol geladen,
Mist men vijf, zes muizen niet.
Ik wilde echt gehoorzaam wezen,
En niet vangen; ik liep heen.
Maar die vleer legde het loodje
Vrouwtje klaagt nu steen en been!!
Van.... na de koffie Netflix aan.... wat anders.... en ik ruim her en der wat op. .. zoek wat papieren uit... neem de post door en merk dat ik best wel deze dag in de benen heb zitten....
Hoe zou het morgen weer gaan...?




Geen opmerkingen:

Een reactie posten