Ik hoefde er niet eens voor over een kruik te wrijven (je weet wel...Aladin )....
Vet uitslapen met z'n allen...
De één snurkte nog harder dan de ander....
Dan rustig aan de koffie....
En breien. ..
Breien. ..
Breien. ..
Een serene rust heerst in huis...
Twee man sterk met een koptelefoon en iPad Netflixen....
Een op de bank.... en een op zijn stoel....
De honden kris kras verspreid door de kamer....
Af en toe een keer vanaf de stoel..."Ooooh wat dom... nu wordt zijn kop eraf gesneden"....
De ander vanaf de bank..."zieluuuuuug" ....
Geen idee waarnaar ze kijken maar het laat zich raden...
Willem iets gruwelijks en Babeth iets jong romantisch....
Van... en dan mijn twee tikkende breipennen...
Recht... averecht..... recht.... averecht...
1,2,3,20,45,60.... en weer terug....
En zo gaat dat uren.....
En uren....
Voorpand..... achterpand.... mouw klaar.... nieuwe mouw opzetten....
Tot ik om vier uur vind dat ik nu toch de boodschappen moet gaan doen...
Heb ik weer..... Willem gaat de honden uitlaten... net nu er een grote zak 15 kilo hondenvoer gehaald moet worden en een doos 20 kilo kattengrid.....
Maar vooruit.... na zo'n dagje kan ik veel hebben. .
Van... dus boodschappen doen... en eten koken...
Van... appje buren.... of we mee naar een dansfeest in Angeren gaan...
Janine morgen jarig... leuk om 00.00 uur feestje bouwen....
Ik grinnik... Willem en dansen zeker....
En trouwens....we kunnen helemaal niet....
Van..... want....... na 10 maanden wachten.....
"Wie is de mol" ... weer op tv....
De app staat alweer op mijn telefoon... mijn punten zijn verdeeld....
Let the game begin.....
Mooi hoe er verwoord wordt hoe het werkelijk is met dit fantastische spel....
"Na 18 afleveringen is nog steeds niet duidelijk wat nu de spel strategie van wie is de mol is.... gewoonweg omdat die niet bestaat....
Van... voorlopig heb ik twee favoriete mollen... en na deze eerste avond in Colombia, zitten ze er nog steeds in....
Goede vervanger voor Ard..... deze Rik... ooit zelf een geweldige mol...
Mooi land dat Colombia... en weer kei gave opdrachten...
Willem en ik zitten er alweer helemaal in....
Van... en weer een appje... kom nou toch maar Angeren... het is zo gezellig...
Dit keer met filmpje erbij...
En DAT... had hij beter niet kunnen doen als hij nog een kans van slagen had willen maken...
Foute band.... foute muziek.... fout filmpje. ..
Wij blijven zitten waar we zijn....
Lekker thuis....
Maar ondertussen heb ik wel genoeg cabaretiers gezien de afgelopen dagen....
Van... tja en dan...
Als je denkt naar bed te gaan....
"Intouchables".....
Nee Willem echt niet.... ik ga de film niet afkijken....
We moeten in het school ritme weer zien te komen...
Nee Willem echt niet.....
Enfin... vertel mij nou eens hoe je bij zo'n film weg moet gaan....
Een film die je al voor de derde keer ziet maar je de eerste minuut alweer aan je stoel doet vastplakken...
En dus bereid ik me maar weer voor op het tranendal van straks en geniet van de Parijse beelden... de prachtige vriendschap....
En.... ik huil mijn tranen en denk voor de zoveelste keer...."waarom moet alles wat mooi is toch altijd overgaan"....
En huil nog harder....
Van... het is dus toch weer veel te laat geworden.... en met rood omrandde ogen duik ik mijn bed in....
Wat is het toch een mooie film... snik....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten