10 juni 2020

Dag van:

Ik voel het al als ik wakker word...
Dit wordt zo'n dag...
Zo'n mega chagrijnige dag...
Nou ja.... de dag niet... maar ik wel...
M'n hoofd voelt weer opgeblazen.... m'n lijf doet zeer....
En nee, ik ga geen bloeddruk meten of zuurstof gehaltes.... ik laat het mooi zo zijn....
Eerst maar eens bloed prikken....
Van.... tegenwoordig moet je bij de controle post van de polikliniek lezen of je aan een van de klachten voldoet die op het bord staan....
Goh, zeg ik.... twee weken geleden vroegen jullie dat nog gewoon...
"Ja mevrouw... maar dat was best veel werk... en elke keer hetzelfde riedeltje...."
Maar wel contact met mensen antwoord ik volledig overbodig, want ze luistert al niet meer...
Je zal maar analfabeet zijn zeg.... of je inburgeringscursus nog niet afgerond hebben...
Lekkere boek....
Maar goed .. ik mankeer van alles... maar niet wat er op dat bord staat....
Ik sjok de trappen dus maar weer op....
Zo zeg.... vandaag nationale bloedprik dag of zo....?
Het staat zwart van de mensen....
Dat gaat lekker zo met die corona....

Ik ontsmet maar wéér mijn handen ... hou mijn kaart voor de scan... klik op mijn naam in te bevestigen... klik op bloedprikken... en pak het nummertje dat uit de automaat floept....
Nummer 96....
Hij gaat lekker... op het bord staat dat nummer 72 aan de beurt is....
En dat zijn dan de B nummers want de A en de K mogen altijd tussendoor....
Dan moet je je voorstellen dat ik daar nuchter zit....
Geen koffie... geen beschuit met aardbeien.... geen medicijnen nog....
En dit zal gerust anderhalf uur duren...
En daar zit ik niet ver naast zie ik als ik klaar ben...
Weer een gaatje rijker.... en een prachtige blauwe plek.... en een uur en een kwartier verder....
Van.... naast mij staat het CBR gebouw...
Daar zit Willems dochter nu te zwoegen op haar theorie examen....
Grappig idee...
Ik hoopte nog op tijd te zijn om haar succes te wensen... maar ja.. tegen zoveel bloed voorgangers kan mijn tijd niet op...
En zie je wel..... nou is ze nog gezakt ook.... zie ik al aan haar snoetje bij binnenkomst...
Op 2 punten.... de verkeersborden...

Op naar de volgende poging....
Van... Willem brengt haar naar het centrum...
Wellicht slaagt ze tijdens het shoppen wel.....
Willem haalt haar ook weer op...
Dat wordt dus geen boodschappen doen in Duitsland....
"Nee schat... maar je mag wel mee de honden uitlaten...."
Duh.....
Van .. Willem gaat uit eten met zijn andere dochter....
Doei....
Van... Benji graaft mijn bloemen perk om...
Van... en honger heb ik ook niet...
Babeth krijgt wel een pizza...
Gauw boodschapjes halen....
Karretjes weer in de muntjes stand....
Waarom dat nou ineens weer...???
En ik heb geen muntje....
Van... ik haak maar wat....
Wat een werk is dat haken zeg....
Je blijft tellen...
Ik denk dat ik maar een ouwe breister blijf....
Van... Willem komt om half twaalf thuis....
"Zooooooo heerlijk gegeten" ..... (dit schrijf ik dus heel cynisch hè)
En als hij dan ook nog even vertelt dat hij de volgende ochtend gezellig naar zijn muzikale vriend gaat....

Dan.... dan....
Aaaaarggggggggggggggggg......knarsssss.... BARST!!!!!.
Dat bedoel ik....
Ik ben chagrijnig.... en het ging de hele dag niet over....
EN NU KAN IK OOK AL GEEN FOTO'S BIJ DE BLOG PLAATSEN!!!!!!
Wat is dat vandaag zeg....!!!!!!!
Nou ja .. toch gelukt ... na tien minuten mieren....