zaterdag 27 juni 2020

27 juni 2020

Dag van:
Het zal wel weer iets van bijwerking medicijnen zijn want tjonge jongen wat kan ik slapen...
Misschien ook wel iets met hitte... geen idee... maar ik slaap en ik slaap... en ben ik wakker dan heb ik slaap...
Van... toch zou het leuk zijn nog iets van mijn dag te maken...
Willem wil naar Elst.... maar de wereldwinkel....
Een cadeautje kopen voor de schilderes van de Alzheimer schilderijen voor bij zijn gedichten...
Die schilderijen zijn echt prachtig geworden...
Van....Elst is wel een van onze favoriete plaatsen...
We hebben zelfs wel eens zachtjes tegen elkaar uitgesproken..."als we niet zo mooi zouden wonen als waar we nu zitten, dan waren we naar Elst verhuisd"....
We genieten altijd weer van de gezellige en gemoedelijke sfeer in het kleine dorp...
Of is het nou een stadje...?
Nee... het is een dorp... maar wel het grootste dorp van de gemeente Over Betuwe....
Van.... laten we maar gaan... het is toch te warm voor nóg een bak koffie....
Willem,  die altijd denkt dat hij de grootste pechvogel is op parkeerplek gebied omdat hij er, volgens zijn zeggen nóóit één kan vinden,..... heeft nu geluk...
En nóg wel tegenover de winkel waar hij zijn moet....
Van.... twee oudere dames runnen de winkel...
Altijd in voor een praatje...
We hebben het over herkomst...
En laat ik nou in precies dezelfde plaats als de ene oudere dame geboren zijn.... in Baarn...
Zij in 1958.....
Huh.....
Zei ik oudere dame....?
Ze scheelt 2 jaar met mij....
Ik geloof dat even iets moet wegslikken....
Van.... Willem komt weer met zijn eeuwige omkeerbare beeldje yogiman aanzetten...
Het beeldje met twee emoties... en nog meer betekenis...
De onderkant is van verdriet... de binnenkant geluk..
Je kan ze zo zetten als je je op dat nu moment voelt... of zoiets...
Yogiman wordt ook wel de “Weeping Buddha” genoemd, Boeddha die huilt om het leed van de wereld.
Maar yogiman is in zijn hart gelukkig, hij heeft vrede met zichzelf gevonden.
Als u het hoofd van yogiman naar u toekeert en hem beter aankijkt, dan ontdekt u zijn lachende gezicht: de handen zijn tanden, het hoofd is zijn neus en de oren zijn de ogen.
Aan de achterkant van Yogiman ontdekt u de vorm van een hart, dit staat voor leven en kracht.
Aan de zijkant van yogiman (de armen) ziet u de vorm van een foetus, dit staat voor reinheid en een nieuw begin.
De yogiman is tevens een symbool dat het leven in een cirkel verloopt.
Geen begin en geen einde.
Van yogiman wordt gezegd dat hij al het kwade buiten de deur houdt wanneer hij met zijn rug naar de deur (hoofdingang) toe wordt geplaatst.
Door dagelijks over de rug van Yogiman te aaien en door Yogiman goed te behandelen worden volgens de legenden uw zorgen weggenomen en groeit het zelfvertrouwen.
Als je het over z'n rug aait .... Pffft..... je moet het ding nog onderhouden ook zeg maar...
Die Yogiman heeft hij al veel en vaak cadeau gegeven...
Dit keer pakt hij een onmogelijk grote zwarte versie...
Je merkt al dat ikzelf niet zoveel met het beeld heb...
En ik snap al helemáál niet dat je somber zwart gevaarte aan een kleurrijke kunstenares kan geven...
Hoe kan ik die man van mij duidelijk maken dat dit nou niet helemaal de juiste keuze is... en dat hij zijn eigen gevoel nu even los moet laten....
Van....de oudere vrouw... oeps... de evenzo oude vrouw als ik en ik kletsen over ons geboortestadje....
Of is het nou een dorp...?
Het is dus een dorp... maar ook tegelijkertijd een gemeente...
Dat kan dus blijkbaar...
Zij is door verhuisd naar Amsterdam... ik naar Heelsum....
Ondertussen blijf ik maar vol ongeloof naar haar kijken .....dat zij toch ongeveer zo oud is als ik....
Ze is wel net zo gezellig...(gniffel)...
Willem komt mijn kant op gelopen...
Nu even ons gesprek over stationnetjes, hertenkampen en geboren zijn in de achtertuin van paleis Soestdijk staken en Willem proberen te overtuigen...
Zeg schat... Lobke lijkt me nou echt zo'n kleurrijk mens die de hele dag tussen de vrolijke verfpotten zit.... en een palet vol kleuren mengsels...
" Ja dat is ze zeker" antwoord Willem meteen enthousiast...
Bingo... ik heb beet... hij hapt naar mijn uitgegooide aas....
Goh moet je dan eens op dit vitrinekast kijken.....
Die spiegel met ál die mozaïek ingelegde steentjes vol kleurtjes....
Dat lijkt me nou typisch iets voor Lobke....
Nou..... hij is al om.... kostte niet eens moeite...
De spiegel gaat van de kast en in papier....
Ik kijk er nog even goed in voor bij verdwijnt in de verpakking...
Ik ben ook zestig.... au....
Van... we lopen blij een tevreden de winkel uit...
Willem vraagt of we nog wat zullen gaan drinken.....
Prima schat.... maar eerst even langs Kruidvat...
"Wat moet je daar dan?"....
Haarverf kopen.....!!!!
Ik weet het nu zeker... ik ben nog niet rijp genoeg voor grijs....
Van... we komen thuis en ik slaap....
Ik slaap wel een uur....
Ik word net op tijd wakker om een enorme plens bui mee te maken.....
Ja Willem.... en om eten te maken...
Van.... heel fijn als Willem 's avonds sport kijkt...
Kan ik mooi naar boven... mijn haar verven met de kleur uit het potje....
Wat voor haarkleur heeft u...?
Euh......10.3 True Pearl... en super grijsdekkend....




Geen opmerkingen:

Een reactie posten