Eerst een telefoontje vanuit school...
Dan snel de medicijnen regelen en zorgen dat de chronische medicatie gewoon door blijft lopen...
Van... zul je nét zien.... gedoe bij de medicijn automaat...
Ik wil de mijne eruit halen en aan de andere kant zijn ze hem aan het vullen...
Uiteindelijk geeft de automaat mijn voorrang.....
En tussen gedoe en uiteindelijk zit dan een tijdsbestek van 5 minuten....
Van.... snel naar huis...
Het bed wordt zo gebracht...
Willem moet nog wandelen met de buurman....
De kamer moet nog geveegd...
Van.... het bed komt.... in drie delen ....
En smal pakketje... in één hand te dragen...
Dan een groter pakket....
en als laatste nog een piepklein pakketje...
ik wil me er niet mee bemoeien... maar smal pakketje en piepklein pakketje hadden ook in één keer gekund....?
Het zal wel aan het weer liggen....
Deze meneer wil vast geen druppel zweet teveel verspillen....
En even onthouden dat wij in ieder geval maar één keer hoeven lopen....
Willem met de omheining en ik met twee kleine pakketjes....
Ik moet naar de vroege verjaardag van Jan van onze vriendenkliek...
Hij en Corrie en Marleen zitten op een camping in Groenlo een week in een huisje....
Eerst Jennie dus ophalen....
Willem blijft thuis...
Van... camping Marveld.... wauw... wat groot... wat gezellig.....
Waarom hebben we deze camping niet eerder ontdekt...
Teun en Pleun staan bij de ingang...
Je zou wensen dat je weer kind was....
Ik geloof namelijk nog in kabouters...(op zo'n moment dan hè)....
Van... we bellen dat we er zijn...
Ophalen... met de auto?..... wat een onzin...
Wij kunnen bordjes lezen.... en wat is nou camping leven zonder een speurtocht...
Jennie en ik hebben de pas erin ....
Wij moeten de W hebben...
En waren we toch even vergeten dat de W de 23ste letter van het alfabet is....
Daar komen we zo rond de L en M achter.... als we op de helft zijn zeg maar....
Onderweg zien we wel de leukste dingen...
Zoals bij de vijver...
"Hé kijk een golf bal..."
"Nee Wampie dat is een ei"...
"Echt niet... een golfbal"....
"Wedden dat het een ei is..."
Jennie wil er het fijne van weten...
Ze geeft het witte ding een duw met haar voet...
We komen erachter dat we maar nooit meer wedden moeten als blijkt dat het een verwilderde champignon is....
Van.....als we zo'n beetje alle soorten huisjes gezien hebben komen we dan eindelijk bij W....
Nummer 20 moeten we hebben...
En waren we toch even vergeten dat je altijd bij 1 begint...
We lopen dus nog maar even door...
Je moet er wat voor over hebben...
Marleen krijgt de door mij gewonnen foto van Ben...
Onze bijna jarige wijnkenner Jan krijgt zijn cadeau... twee heerlijke flessen wijn....
Jan heeft vorig jaar op vakantie een beroerte gehad...
Hij heeft een jas uitgedaan....
Soms gaan de dingen die wij meiden bespreken compleet langs hem heen....
Druk maken doet hij zich niet meer...
Dingen die vroeger lekker waren smaken nu vies...
Dingen die vroeger vanzelfsprekend waren, zijn dat nu niet meer...
Plannen maken is over gegaan in volgzaamheid maar dan wel eigenwijs blijven....
En morgen willen de twee dames nog wel gaan fietsen...
Althans... één daarvan..... de ander wil midgetgolfen....
Moet dat nou al dat gefiets...?
Voor Jan is echter fietsen zijn lust en leven geworden...
En Marleen wil toch echt de flamingo's in het meer vlak over de grens bewonderen....
Ze probeert Corrie enthousiast te maken door aan te geven dat het maar een klein stukje is... Van 'knotenpunkt' naar 'knotenpunkt'....
Stukkies van zo'n 2 kilometer...
Maar Corrie ziet die 'klotenpunkten" niet zo zitten....
En als Marleen voorstelt een picknick mand mee te nemen begin ik me ook af te vragen hoeveel knotenpunkten ze verder zijn eer ze flamingo's zien...
Die zijn al opgestegen eer jullie daar aankomen opper ik...
Van... de barbecue aan....
Onze Jan niet de meest enthousiaste barbecue kok regelt het vuurtje...
Euh... de rook....
Veel rook...
Maar geen vuurtje....
Hij stapt in de auto... lampenolie halen....
Daar worden wij vrouwen niet blij van....
Dat is vragen om ongelukken...
Ik pak de aansteker... maak de aanmaakblokjes aan... en ja hoor....
De rooksignalen gaan over in vlammetjes....
De stokjes met lekkers erop.... gaat als een tierelier...
Gelukkig maar dat de campingwinkel al dicht was...
Van... het vlees... in overvloed....
Er blijft vlees over voor nog drie dagen...
Moet je alleen niet voor die drie daaropvolgende dagen besloten hebben úít eten te gaan....
De halve vlees afdeling van Albert Heyn wordt dus maar weer ingepakt.... en krijgen Jennie en ik mee...
Ik denk dat Willem en ik er nog twee dagen van zullen eten...
Van.... even alle gekheid op een (saté) stokje......
Wat een impact heeft zo'n broertje op je leven....
En voor de mensen er omheen ook....
Één ding is zeker... ik zal zonder mokken vanvond dat nieuwe medicijn innemen...
Mijn ogen zijn weer geopend...
Van..... een bui... en wat voor één...5 minuten....
Eindelijk geen puffende hijgende dames meer die ontredderd schaduwplekjes of andere verkoeling opzoeken....
Nou ja... Marleen en Corrie dan...
Jen en ik in onze super absorberend katoentjes hebben er geen last van...
Maar tja... donker blauwe polyestertjes met driekwart mouw.... ik geef het je te doen bij 27 graden....
Nog één rondritje camping waar toch echt meer hazen dan mensen hun standplaats hebben... een in aanbouw zijnde wildwaterbaan waarvan we nu nog niet weten of je die nou in je nek of voor je snuffert hebt als je in een huisje daaraan logeert... nog één laatste zwaai... vlak voor het knotenpunkt 52... en we zijn weer onderweg.....
Van... Benji is door het dolle als vrouwtje thuiskomt...
Duidelijk staaltje van verlatingsangst....
En toch lieve Benji duikt vrouwtje nu ook nog eens vroeg haar bed in want ze gaat morgen eeeeeeeeeeindeljjk weer werken....
Nu dus snel op de rand van het bed.... die pokke pil innemen... gaan liggen en wachten tot die voorspelde duizeligheid komt....
Jakkes.....
Oh nee... ik zou niet mokken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten