Dag van:
Het is een nogal filosoferig weekend....
Vandaag hebben we het over grenzen verleggen en of dat nou positief of negatief is....
Natuurlijk kom je dan maar op één ding uit....
Alles wat tegen je wil in gaat is natuurlijk niet echt positief....
En soms kan het toch positief uitpakken...
Want tegen je zin in of, tegen je wil in, zijn twee verschillende dingen....
We zijn er allang over uitgepraat als ik er nog wat langer over nadenk....
Wat zijn die grenzen nou helemaal waar Willem het over had....
Steeds een stukje hoger reiken??....
Steeds een stukje verder komen??....
Ik ben als kind zo onmogelijk veel grenzen
overgegaan die een kind nooit over zou moeten hoeven gaan....
overgegaan die een kind nooit over zou moeten hoeven gaan....
Ze voelden niet als hoger reiken maar als dieper zakken....
Uitersten ging ik over...
Verre, verre uitersten....
Ik ben in mijn vorige huwelijk zoveel onmogelijke grenzen overgegaan...
Steeds een beetje meer....
Steeds een beetje verder....
En wat was dan dát moment waarop ik niet meer verder ging?....
De strijd die ik achteraf leverde of het nu toestaan of ondergaan was....
Zo lang niet kunnen zeggen dat de ander fout zat; je ouders....je exman.....
Misschien verlegde ik wel een grens toen ik dat wél durfde zeggen....
En verder gaan mijn gedachten...
Zoooo immens trots was ik, toen ik voor mijn oud collegaatje die borstkanker had, die Alp d'Huez had bedwongen....
Zes uur lang deed ik erover maar ik kwam aan de top...lopend....
Zooooo innig blij was ik toen ik in de Sagrada in Barcelona toch 'ja' zei tegen Willem, terwijl ik toch echt altijd riep 'ik ga nooooooit meer trouwen'....
Vreemd toch dat toen vroeger, en later
nog weer, de dreiging het grootst was, ik zelden bang was....
nog weer, de dreiging het grootst was, ik zelden bang was....
En dat ik nu op een beklimming van een Alp en op een Jawoord trots kan zijn....
Of op een gehaakt of gebreid kunstwerk waarvan ik dacht dat ik dat nooit zou kunnen....
Ook dat zoveelste maar ook zeker laatste diploma terwijl ik dacht dat ik niet kon leren en zoveel faalangst had....
En toch ben ik trots op alles wat ik overwon...ook het negatieve....
Dat ik de ellende uit mijn jeugd en eerste huwelijk doorstond en uiteindelijk de cirkel of spiraal doorbrak....
En dat ik daardoor niet in drugs of drank beland ben...
Dat ik overeind bleef staan en nu kinderen help die ik als een leeuwin bescherm zodat hen nooit zal overkomen dat wat mij gebeurde....
En dat ik nu toch meer 'normale grenzen' leerde te verleggen....
Zoals het beklimmen van een berg....
Het zal dan ook dat lied zijn dat klinkt als ik naar het altaar loop 1 juli....
"Climb every Mountain".....
Climb every mountain
Search high and low
Follow every byway
Every path you know
Climb every mountain
Ford every stream
Follow every rainbow
Till you find your dream
A dream that will need
All the love you can give
Every day of your life
For as long as you live
Climb every mountain
Ford every stream
Follow every rainbow
Till you find your dream
A dream that will need
All the love you can give
Every day of your life
For as long as you live
Climb every mountain
Ford every stream
Follow every rainbow
Till you find your dream
Geen opmerkingen:
Een reactie posten