Dag van:
Dat heb ik dus altijd... niet kunnen de slapen de dag voordat ik op vakantie of een weekendje weg ga...
En gelukkig maar want het is kwart over twee en ik bedenk me opeens...."oeps de hoeslakens voor over de luchtbedden"....
Het is tien voor drie als me te binnen schiet "Oei de tandenborstel moet nog op de lader"....
Het is tien over zes als de wekker gaat en ik geradbraakt opsta... maar wel met opgeladen tandenborstel en twee hoeslakens in de tas even later naar beneden loop....
Het dekbed en twee kussen heb ik de trap al afgegooid....
De dag is zo om...
Hard werken loont.... en ondanks de structuur heb je geen benul van hoe snel de tijd gaat...
Mijn assistente en ik ruimen nog een kast op om de tijd te doden voor de leerlingbespreking begint...
Om kwart over vijf loop ik eindelijk de school uit...
Ik stap de auto in... en een vakantie gevoeletje overvalt me.....
Op naar de camping....
Een suikerdip onderweg... zweten.... trillen....
Dan toch maar die tussenstop om even een suikerwafel of zoiets bij de pomp te nuttigen.... en een blikje chocomelk vol druivensuiker....
Ik kan er weer tegen....
Het landschap wordt steeds mooier...
Je kunt zien dat je mooi Drenthe nadert....
De laatste kilometers kunnen me niet snel genoeg gaan...
Toch merk ik dat als ik denk aan de woorden "tent opzetten"..... mijn voet automatisch iets verder van het gaspedaal afgaat....
En stiekempjes hoop ik dat Willem al eerder aanwezig was en de tent al staat....
Prrrrt doet de telefoon in mijn auto als ik de oprijlaan van de camping oprijdt...
Het is Willem....
"Waar ben jij nou?"....
Euh..... spuug eens.... nou daar dus.... en dan ziet hij mijn auto al....
Oh leuk, zegt hij... ik ben er ook net twee minuten....
Dag hoop op een kant en klare tent....
Dat wordt dus nog even zwoegen....
Maar niet zeuren... de zon schijnt en onze kampeervrienden zijn er ook net.....
Twintig minuten... heus waar... en de tent staat....
Ja, ook met hulp van Willem... die toekijkt hoe Marcel onze scheerlijnen spant en haringen slaat....
En dan spreekt Willem de jaarlijks legendarische woorden "hij heeft nog nooit zo strak gestaan"....
De magen knorren...
Het is inmiddels 20.00 uur....
Ja ja... we gaan al...
Op naar het cafetaria...
Dachten Esther en ik....
Maar helaas die is al dicht...
Niet getreurd Esther weet er nog eentje...
Grrrrr... die ook dicht zit....
Kroketten bakken in de tent... geen optie....
Broodjes warm vlees wel.....
Dus nu maar hopen dat er nog een supermarkt open is...
En jawel hoor... maar we hebben nog 5 minuten om onze spullen in te slaan, want dan sluiten ze....
We hollen... we vliegen...
Boodschappen doen... koken.... en dat op mijn eerste vakantie avond....
Nu snel terug....
"Och wat een leuk steegje"... zegt Esther...
Esther je weet toch dat wij samen altijd de leukste plekjes ontdekken.....
Kijk nog zo'n steegje.... en kijk hier.... een snackbar.... en die is open.....
We wagen het niet om alsnog broodjes kroket te halen...
We hebben nu andere buit binnen...
En ach... de mannen weten toch van niks...
En dus sta ik even later te bakken en te braden....
En dus zit iedereen even later.. half tien.... te genieten....
Tien keer lekkerder dan broodjes kroket horen we de mannen zeggen...
En Esther en ik knipogen maar even naar elkaar....
Nog een heerlijke wandeling over het Terhorsterzand.... de honden in het meertje... de ondergaande rode zon....
Tot toch nog heel laat samen bijpraten en plezier maken terwijl de oudjes om ons heen allang op één oor liggen....
Morgen vast meer....
Voor nu ben ik écht te moe en al zeeziek van het geschommel op mijn luchtbed....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten