Dag van:
Hè lekker.....weg regen....de zon schijnt door mijn gordijnen....
Mooie reden om je bed te verlaten op deze toch altijd weer gedenkwaardige dag....
Ik ken geen aanslag waar zoveel complottheorieën over rondwaren als bij deze die we vandaag herdenken....
Ik hou het gewoon op een terroristische aanslag van extremisten....aanhangers van Osama....en op een inkt zwarte dag....
De ergste foto's worden weer op internet geplaatst....
Nog nooit eerder vertoonde foto's....
Ik probeer te snappen dat men dat doet opdat we nooit vergeten....
Opdat dit nooit meer zal gebeuren....
Maar al 21 jaar draag ik dat beeld van die man die naar beneden is gesprongen op mijn netvlies....
Niet dat vreselijke vliegtuig....
Niet de brand die uit alle ramen sloeg....
Niet al dat stof nadat de twintower instortte....maar die man....
Die man naast al die andere beelden van springende, vallende mensen....soms zelfs hand in hand met z'n tweeën....
Alles beter dan levend verbranden moeten ze gedacht hebben....
Ik krijg er een knoop van in mijn maag.... Maar elk jaar sta ik er bij stil....al is het maar voor eventjes....
En vandaag schijnt de zon...het leven ging door, zoals ik gister ook al vermeldde...
Daar valt, al zou je dat wel eens willen of al voelt het soms anders, niets aan tegen te houden ...
Ondanks de zon pak ik vandaag toch even wat schoolwerk op....
Laat ik nou maar verstandig zijn want anders beland alles straks weer op een grote bult terwijl ik nu nog tijd heb om het aangename met het minder aangename af te wisselen....
Ik zet netjes alle verslagen van gesprekken (tot nu toe 8 stuks) in het administratief systeem en maak een begin met het invullen van de nieuwe ontwikkelings perspectief plannen....
Die eerste week zie je best al wel heel veel van de kinderen als je goed observeert....
En kijk....nu heb ik zomaar ook tijd om nog even andere dingen te doen en de restjes later af te maken....
Ga je mee wandelen vraagt Willem....
Nou.....daar lijkt het me een uitermate geschikt moment voor....
Het Zeegbos is een prachtig bosgebied tussen de woonwijken van Arnhem en Huissen......
Het vormt samen met de Huissense Waarden, Het Park Holthuizen en Park Lingezegen (met De Rijkerswoerdse Plassen) een Ecologische Verbindingszone van de EHS.....
Het Zeegbos is een loofbos dat in de jaren 2000 werd aangelegd om een barrière te vormen tussen de woonwijken van Arnhem (Rijkerswoerd) en Huissen (Loovelden)......
Deze dreigden namelijk tegen elkaar aan te groeien.....
Engelengeduld moest eigenaar Recreatiemaatschappij Rivierengebied oefenen......want het duurde jaren eer de menige boompjes geplant aan de rand van woonwijk Rijkerswoerd de gedaante van een bos aannam......
Zelf heb ik het bos zien groeien van kleine jonge boompjes waar ik overheen kon kijken....maar wat nu een bos is waar je in de zomer allang niet meer doorheen naar buurgemeente Huissen kan kijken....
Arnhems jonge groene long is het Zeegbos gedoopt.....
De naam doelt niet op een zeeg - kalm – bos, maar op de Walzeeg: een watergang die al sinds jaar en dag een glinsterend spoor trekt door de omgeving.....
Bos en zeeg houden beide verband met een oude bestuursgrens.....
Tegenwoordig vloeit de Walzeeg langs een deel van de scheidslijn tussen de gemeenten Lingewaard en Arnhem.....
Maar eeuwenlang markeerde zij de grens tussen Huissen en Elden, tussen het Land van Kleef en Gelre.....
Het gebied beslaat een oppervlakte van 80 hectare....
En wij zijn zo gezegend om daaraan te mogen wonen...
Bruggetje over en hup in het Zeegbos, voorheen dus Stuitbos genaamd...
Soms hebben we mazzel en zien we
herten.....
herten.....
En nog meer mazzel is dat wij ze eerder zien dan de honden ze lijken te ruiken...
Dat zal heus wel niet zo zijn, maar ze weten gewoon....erachteraan is ten strengste verboden door de baas...
Af en toe eens een reiger naderen, dat mogen ze wel...
Maar ook alleen omdat we weten dat de reiger eerder boven in de lucht is dan de 4 B's op hapbare afstand van die reiger zijn....
Trouwens...de hazen zitten verstopt en de vogels te hoog....
Er valt voor onze hondenbeesten weinig te eten in het Zeegbos....
Maar gelukkig krijgen ze thuis genoeg...
De slootjes daar zijn ze dol op...
Blitz springt er meestal als eerste in en liefst zo sneaky mogelijk voordat de baas er erg in kan hebben...
Het is vandaag heerlijk in het Zeegbos...
De vogels laten volop van zich horen...
Honden uitlaattijd is net voorbij...
Alleen op de fietspaden is het druk...
Fietsers die nog even genieten van die laatste warme mooie dagen....
En in het bos zelf crossen een paar jongens van een jaar of negen, op zoek naar een plek om een hut te bouwen...
De honden hebben in ieder geval alle ruimte....
En Willem en ik ontspannen....
We snuiven de frisse lucht van het bos na regenbuien op ee genieten van het groen dat nog volop aanwezig is maar ook van het gelige blad dat de buien en wind niet heeft doorstaan....
En als we nou toch zo heerlijk gewandeld hebben....laten we blijvend gek doen....
We gaan mosselen eten....
En grote pan vol twee kilo mosselen...
Zelf gekruid met verse kruiden, goede witte wijn erdoor, verse groente....
Pan tussen ons in en smullen maar....
Ik heb het gevoel op de goede weg te zijn...
Niet stressen of meegek laten maken door het vele werk dat op me wacht maar gewoon ervoor zorgen dat het stukje bij beetje voor elkaar komt....
En de natuur om me heen doet de rest....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten