26 september 2022

Dag van:

En toch is het raar....

Jaren niet meer aan gedacht en nu ben ik 1 juli jongstleden getrouwd en nu denk ik er vandaag ineens aan dat het vandaag ook eens, lang geleden, mijn trouwdag was ....

Mijn eerste huwelijk....

Dat was onder andere ook de reden waarom het voor mij allemaal niet zo nodig een tweede keer hoefde...

Al wist en voelde ik dondersgoed dat het dit keer natuurlijk heel anders was....

Het enige voordeel van die dag toen was dat het stralend weer was....en vandaag regent het pijpestelen.....

Die eerste trouwdag was ook om

financiële redenen...

Het was belastingtechnisch voordeliger en je had niet de hele rompslomp rond het erkennen van je kind....dát wat we bij de eerste wel hadden en bij de tweede wilde voorkomen....

Daarbij was het gewoon een retourtje stadhuis en met mijn ouders en zus en zijn moeder uit eten gaan.....

Beladen en zware huwelijksjaren die volgden en uiteindelijk na 23 jaar eindigde in een (vecht)scheiding....

Geen wonder dat ik bij trouwen een bittere nasmaak had....

Een smaak die ik 1 juli compleet aan de wilgen kon hangen.....

Ooooooh....zo kan trouwen dus ook zijn....

Blijheid, vertrouwen, wederkerigheid, zorgzaamheid, saamhorigheid en vooral.......vol liefde......

Wist ik veel.....

Een volmondig JA uit liefde in plaats van financieel belang.....

En toch denk ik er dus vandaag aan terug....

Ik doe moeite de somberheid daarmee gepaard gaande tegen te gaan....

Ik wil niet slachtofferig aan zoveel verloren jaren denken want ik heb de twee mooiste liefste getalenteerdste kinderen van het westelijk halfrond....van de wereld....eraan overgehouden....

Pijnlijke moederliefde, liefdevolle moederliefde, geduldige afwachtende moederliefde, bezorgde moederliefde, stille moederliefde, onvoorwaardelijke moederliefde....

En nu op 1 juli aangevuld.....of eigenlijk

meer 'bezegeld' ....met liefde voor lieve Willem.....

Ik heb door die eerste relatie vooral erná heel veel kunnen leren....over mezelf...over mijn verleden....

Ik ben alleen nog niet zover dat ik 'dankzíj́ die eerste relatie' kan zeggen....

Ik hou het daarom bij 'dóór die eerste relatie'.....

Of misschien toch een beetje dankzij....????

Want dankzij die eerste relatie kon ik de échte, niet narcistische, liefde van Willem herkennen....

Hoe dan ook....het is vandaag de dag van dat eerste huwelijk dus....

Misschien is het wel daarom dat ik vandaag zo knuffelig ben....

Of misschien omdat de kinderen in de klas mijn unheimliche gevoel voelen en zij daarom zo knuffelig naar mij zijn....

Al mopper ik vandaag ook wat af hoor...

Regen, regen, regen en dus niet buiten kunnen spelen eist zijn tol....

Hemeltje wat zijn ze druk en luidruchtig....

En wat krijg je dan....de neiging dat luidruchtige dus weer te overschreeuwen....

Ik demp daarom bewust mijn stem als ik me er weer bewust van ben....

Hou dat alleen niet de hele dag vol....

Zeker niet als er een leerling is die constant de grenzen....zeg maar uiterste grenzen opzoekt....

En erger nog...die vindt ook.....

Jongens wat ben ik blij als ik ze een half uurtje bij de gymles en de bijbehorende vakleerkracht kan afleveren....

Even rust.....

Al hebben we vandaag ook knoepers hard gewerkt....

De lesvoorbereiding van dit weekend wierp zijn vruchten af....

Maar tja....zo kun je ze de niet de hele dag bezig houden...

Ik zie een van de leerlingen al aardig volraken.....

En als we ze vrij laten om te gaan puzzelen en ik drie puzzels door elkaar zie vallen door al het gegraai in de puzzelkast, besluit ik zelf ALLE puzzeldozen in de kast, en dat zijn er nogal wat, met postbode elastiek vast te maken zodat er niks meer, nooit meer, door elkaar kan gaan zodat je zelf uren moet puzzelen om de delen we tot kloppende gehelen te maken, en laat ik de kinderen maar even dollen....

Nou....zo'n dag dus.....

En dan thuiskomen en weten dat je nog voor de kerk aan de gang moet....

Maar slimme ik haalt diepvries spinazie en krieltjes en geef Willem de opdracht deze te koken en de helft van de overgebleven casseler rib van gisteren op te warmen....

Ik negeer daarbij de opmerking "hoe moet dat dan?"....

Morgen mag hij weer loempia eten want dan heb ik ouderavond en eet op school....pizza!!!!....heerlijk.....