Dag van:
Het is herfst....en altijd als de herfst begon op 21 september dan was mama jarig....
Dat was een gegeven...
Mama was ook gek op de herfst....
Zelfs toen ze (in oktober) in de ambulance de laatste rit in haar leven maakte en door het smalle raampje van de achterklep keek, zei ze nog "kijk eens hoe mooi de bladeren kleuren, het lijkt wel feest".....
Het is herfst.....en altijd als de herfst begint op 21 september dan denk ik daaraan....
Negenennegentig zou ze geworden zijn
vandaag...
vandaag...
Haar laatste verjaardag vierde ze echter achttien jaar geleden....
Al 18 jaar leef ik het leven ouderloos....
Drieëndertig jaar zonder papa, achttien jaar zonder beide....
En er bleven zo verschrikkelijk veel vragen over die ik pas kon stellen toen ik zelf ouder was....maar waar ik nooit meer antwoord op zal krijgen....
En er blijven nog zoveel dingen over om te willen vertellen....
Drieëndertig jaar geleden al...toen de Berlijnse muur viel....
Papa had daar altijd zo op gehoopt...
En het gebeurde notabene 5 maanden na zijn dood....
Ik heb altijd stiekem gedacht dat hij daarboven er de hand in heeft gehad....
En mama had ik nog steeds kunnen vertellen over the bold and the Beautiful.....
Ze was er zo verzot op....
Maar ook eergisteren over de begrafenis van de Queen....wat zou ze aan de buis gekluisterd hebben gezeten....
Of neem nou vandaag....
Zo bijzonder....
Vanmorgen komt een collega even in mijn klas om haar hart luchten....
Er was haar gisteren op school iets naars overkomen....
Ook in de briefing met de andere collega's komt het voorval ter sprake.....
Er volgt een emotioneel gesprek....mooi... kwetsbaar.... waardevol....
En los van het belangrijkste feit, namelijk dat ze zich gekend, begrepen en gesteund voelt, komen er ook oplossingen....
Gedurende de dag loopt ieder van ons wel even haar klas binnen om te vragen hoe het gaat of om simpelweg even een duim op te steken...
De hele dag voel ik me warm van binnen ...
Na schooltijd als mijn assistente vraagt of er nog even koffie zullen drinken in de kantine, vraag ik de bewuste collega of ze ook mee gaat....en een collega die daarnaast staat zegt "weet je wat, ik haal iedereen even op"....
Zo zitten we een paar minuten later allemaal in de kantine, praten na.....spreken uit.... maar....we maken ook de grootste lol met elkaar....
Wat hebben wij toch een dijk van een team....
Had ik dat gevoel maandag ook al in de kerk met ons technische streambeam team.....nu voel ik het weer.....
En op een dag als vandaag, waarop Poetin zijn dreig rede uitspreekt...weet ik zo zeker dat er gelukkig meer mooie mensen zijn dan dit soort narcisten.....
Dan voel ik me zo blij en dankbaar dat ik deel mag zijn van zo'n groep als maandag....als vandaag....
Vanavond voel ik het weer....als ik het
belangrijkste debat van het jaar bekijk....
belangrijkste debat van het jaar bekijk....
Thierry Baudet aan het woord....
Ik durf het eigenlijk niet eens woord te noemen....
Eerder zou ik zeggen zijn schoften uitspraak.....
En dat dan het voltallig kabinet opstaat en wegloopt....
Een historisch moment mag je het wel noemen.....
En los van het feit of je het nou wel of niet eens met de plannen van het kabinet bent....of je ze er nou wel of niet een zootje van maken....zelfs of het nou wel of niet conform de regels is omdat de voorzitter had moeten ingrijpen in plaats van het kabinet.....ze stonden wel als een man op en stonden dus achter hun collega en tegen schoften....
Het kan dus wél....
En dat maakte me trots....blij....en oké oké, ik had ook wel een beetje leedvermaak om die ongelofelijke...piep.... die zich politicus noemt....
En of ik nou wel of niet fan van Jesse Klaver ben....zijn begin rede na de schorsing vond ik klasse!!.....
Zeer onder de indruk was ik zelfs over zijn verhaal over kathedraal denken....
In het boek "Good ancestors", in januari 02021 in het Nederlands verschenen onder de titel "Goede voorouder", beschrijft Roman Krzanric over het grote belang van langetermijndenken......
Om goede voorouders te kunnen zijn, dienen we rekening te houden met de levens van onze volgende generaties en niet ons eigen belang voorop stellen......
Een van de manieren is dus dat kathedraaldenken.....
De bouw van kathedralen (neem bijvoorbeeld de Sagrada Familia 1826 tot nu een nog verder) duurde in de middeleeuwen soms meerdere eeuwen..... De bouwers hadden, vooral in het begin, geen idee van het eindresultaat......
‘Kathedraaldenken houdt in dat je plezier hebt om dingen te doen waar je niet onmiddellijk je voordeel uithaalt, maar waarvan je weet dat toekomstige generaties zullen kunnen genieten.....
Dingen die de tand des tijds doorstaan.’.... Een beetje de tegenhanger dus van je veux tout, maintenant et ici, die eisende en ongedurige houding waar we tegenwoordig zo goed in zijn.....
De drang naar instant gratification. Wat – volgens sociaal psycholoog Alain Van Hiel – overigens het duiveltje is dat ons belet om met z’n allen duurzaam te denken en een kathedraal van een andere samenleving neer te zetten......
Een die volhoudbaar is, en die ook morgen en de decennia daarna gezellig en gezond blijft.....
En dit geldt voor onderwijs trouwens ook....
We moeten weer kunnen kijken, zoals ‘vernieuwende pedagogen’ eerder ook al hebben gedaan, naar de bedoeling van het onderwijs.....
Dit proces van herzien vraagt kijken naar ‘drieslag leren’, naar waarden, identiteit en rolopvattingen......
Deze week maakte ik drie maal mee wat
voor mij heel essentieel voor kathedraal denken is... empathie....saamhorigheid....normen en waarden.... respect....naastenliefde....
voor mij heel essentieel voor kathedraal denken is... empathie....saamhorigheid....normen en waarden.... respect....naastenliefde....
Als we dat altijd vast blijven houden dan zal het uiteindelijk allemaal goedkomen....
En zo ik begon met dat lieve gekke liedje over de herfst....zo eindig ik nu met een nummer waar ik in wil blijven geloven....
Alles komt, alles komt, alles komt goed....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten