17 september 2022

Dag van:

Je voelt de spanning stijgen daar op het Engels grondgebied...

Niet alleen staan mensen maar liefst 24 uur in een rij om toch nog even een glimp van die kist in de Westminster te krijgen en om afscheid te nemen van hun Queen....ook de cavalerie oefent gespannen de laatste paardenpasjes....de bobby's ofwel Engelse politie nemen nog één keer hun posities door....

En hier begint Arnhem aardig leeg te lopen want de Engelsen die voor de Airborne herdenkingen kwamen, willen toch absoluut op tijd thuis zijn voor de begrafenis van hun Queen....

En ik mag toch hopen dat Schiphol in ieder geval niet hun vluchten gecancelled heeft....

Ook fijn voor onze kampeervriendin want die vertrekt morgen ook naar daar.....

Dat had ze al drie jaar geleden gepland maar...corona....en weer corona...

Tja en dan nu weer dit....een puinhoop op Schiphol en een overleden koningin....

Vandaag hinkelen we van regenbui naar

zonneschijn en weer terug....

Fraai weer om de aanstormende herfst aan te kondigen....

En hier gaat dus de tuindeur open....en weer dicht....weer open....en....nou ja zo door dus....

Evenzo gaat het vestje aan en weer uit, en weer aan en....vul maar in...

En parallel daaraan reageert Willem met: " ik heb het zo koud....pffft wat is het warm....heb jij het ook zo koud etc...."

Het is in ieder geval een dag om maar eens aan de babyslofjes te beginnen voor Agathangelo in Griekenland en voor een aankomende "weten we nog niet wat voor geslacht" kleinkind van mijn vriendinnetje...

Voor de vierde keer wordt ze oma en we lopen, wat 'omazijn' inhoud, nu gelijk op.....

Wat betreft de Griekse baby....daarvoor moet ik eerst aan de gang...

Ik heb immers nog maar een maand eer we ze weer zullen ontmoeten en een Annet die oma gaat worden, wordt dat pas in februari...

Gut hoe zat dat ook alweer met baby maatjes....welke maat hoor bij hoeveel maanden...???

En hoeveel maanden is hij dan als het in Griekenland écht kouder gaat worden...?

Zucht....rekenen is niet mijn sterkste kant....

Het is dan ook maar goed dat er in breipatronen precies staat hoeveel steken je moet opzetten en op welke dikte naalden....

Het lukt allemaal echter aardig....al word ik wel op de feiten gedrukt dat je een patroon goed....heel goed.....heel heel goed moet lezen....

Vandaag is ook een dag van een

onduidelijke Willem....

Ik kan hem echt slapend uittekenen maar als hij dan wakker is dan denk ik soms ook meteen 'ga maar weer slapen '....

Het begint met "ik wil wel weer mosselen eten en vergeet het hondenvoer niet"....

En ik tel....mijn steken... hardop.... eenentwintig, tweeëntwintig....

Het had echter ook tellen van ingehouden ergernis kunnen zijn natuurlijk....

"Ja, ik kan ook wel boodschappen doen hoor"....zegt hij dan....

Ik tel verder.....drieëntwintig, vierentwintig....

"Maar als ze geen mosselen hebben doe dan maar kippenpoten...."

Ik begrijp dat ik dus toch veroordeeld ben om boodschappen te gaan doen...

Maar dan komt het....

"We kunnen natuurlijk ook uit eten gaan"....

Ik tel mijn laatste steken voor ik in gejuich zal overgaan....

En had ik nou maar meteen gejuicht want.....

"Nee toch maar niet want ik ga maandag ook al met mijn dochter uit eten"....

En als ik dan uitgeteld ben en sjacherijnig sloffend mijn spullen pak om de boodschappen te halen.... hij vraagt waarom ik zo doe.....ik antwoord dat hij eens niet zo onduidelijk moet doen....snapt hij niet wat er dan zo onduidelijk was....en vervolgt met "ik moet ook joghurt met vruchtjes hebben voor in de kerk morgen want het kerkjaar wordt geopend met een lunch....

Verbaasd kijk ik terwijl ik vraag "1 emmertje Griekse joghurt?".....

"Ja dat is genoeg!"....

Ik zeg maar niks meer....

Ik kom thuis...

"Hadden ze mosselen....?"

Nee Willem je krijgt je kippenpoten....

"En wat eet jij dan?"....

Weet ik veel, een broodje of zo....

"Ja misschien was ik wel een beetje onduidelijk maar jij komt niet voor jezelf op".....

Nou wacht ff...dan doe ik dat nu wel...

Willem ik heb geen zin om met stemverheffing steeds te moeten zeggen wat ik wil of hoe ik er over denk....

En je ene emmertje joghurt is belachelijk als iedereen wat voor elkaar meeneemt morgen....

Anderhalf kommetje en dat emmertje is leeg....en laat me raden wie de Griekse joghurt eet...niet de anderen maar jij natuurlijk....

Oeps....hij heeft hem door....

Er zijn meer mensen in de kerk dan Willem Lindeman die gek is op Griekse joghurt....

Hij is even stil ....

Dan loopt hij naar boven....verwisselt zijn joggingbroek voor een spijkerbroek en zegt "ik ben nog even naar de Jumbo"....

Willem komt terug....

En ik voelde hem al aankomen...

Hij heeft een bos bloemen.....

En een....."Sorry voor net en ze hadden geen tulpen meer"....

Hij durft zelfs Netflix niet aan te zetten maar laat mij kijken naar het bloemencorso te Zundert op tv.... Doet ik kan van zulke burgerlijke dingen genieten....

Wij blijven nooit lang geïrriteerd...

Gelukkig hebben we s avonds alweer de slappe lach...

Natuurlijk om een voetbalwedstrijd...

Een FC Cambuur speler krijgt een rode kaart....

Hij schopt een ander behoorlijk gemeen tegen de schenen met zijn noppen....

De man ligt te kermen op het veld....

Maar het is een samenvatting dus we krijgen slechts fragmenten te zien...

"Heej, zegt Willem even later, die man speelt alweer"....

Dat kan niet, zeg ik, als je rood hebt dan moet je eruit....

Willem ligt alweer in een deuk... "jij snapt er ook niks van hè....natuurlijk moet die speler met rood eruit maar die ander speelt nog wel".....

En als er daarna nog twee rode kaarten uitgedeeld worden tegen Cambuur en ik zeg 'nou zijn er nog maar negen' , zie je Willem alweer rood worden...."lieverd voetbal wordt gespeeld door elf man.....een elftal weet je wel er zijn er dus nog maar acht"....

Nou ja....rekenen en voetbal....het zijn allebei mijn dingen niet...

Ik brei wel babysokjes.....

Gelukkig hebben baby's maar twee voetjes....

En ik kan als ik brei tenminste zonder gedoe eens een steekje laten vallen....