Dag van:
Ze spreekt over de term duurzame menselijkheid....
Ze is antropologe... kei jong nog... overal geweest en gewoond onder de armste bevolkingsgroepen.... en ze bedenkt wat er over een aantal jaren kan gebeuren als je kijkt naar toen en naar nu... en ze bedenkt strategieën over de effecten van effecten...
Het naam; Roanne Vervoorst....
Ik ben diep onder de indruk van haar gegeven interviews en artikelen...
Dit is zo'n mens die je diep in je hart als je jonger was geweest, had willen zijn....
En dan spreek ik natuurlijk voor mezelf.....
Hoe zij ik de sloppenwijk van Djakarta woonde daar waar altijd overstromingen waren maar waar mensen woonden die ergens anders niet konden wonen, dus dan zij maar.... en wat voor overlevingsmanieren die bedacht hadden....
Hoe zij in Groenland woonde en zag wat voor effect het klimaat had op dat land maar vooral wat voor effect het op de gezinnen... de relaties...
Hoe zij ontdekt dat de seks robots de toekomst zijn... vooral onder jongeren... maar wat voor effect dat weer zal hebben op sociale contacten en samenleving...
Heerlijk om zo je zondag te mogen beginnen...
En ik deel m even met jullie...
De podcast duurt 45 minuten maar ik heb me er niet 1 minuut van verveeld....
Van.... en het zet me natuurlijk zelf aan het denken...
De duurzame menselijkheid....
Een duurzame wenselijke toekomst
Hoe wil ik zelf zijn of waar zal ik staan over pak 'm beet 5 jaar.... als ik 65 ben....
Vlees zal grotendeels vervangen zijn dit vega.... zal ik alleen nog maar vis eten...?
Of dat ook niet...?
Gas vervangen door elektriciteit...
Zal ik in een elektrische auto al rijden...?
Heb ik eindelijk die zonnepanelen...?
En wat doe ik tegen stikstof en ozon lasg verslinders...?
Ben ik gestopt met roken...?
Laat ik de spuitbussen voor wat ze zijn....
Help ik nu malle creatieve projecten op te zetten voor ouderen in plaats van voor de klas te staan...
Of coach ik groepen jongeren die vergeten zijn hoe je ook al weer een sociaal leven leidde....
Duurzame menselijkheid...
En misschien was daar dan wel weer een corona crisis voor nodig om dat te gaan inzien...
Al heb ik soms een hard hoofd in de mensheid... laat staan in de menselijkheid....
Toch wil ik zo graag het goede blijven zien...
De mooie dingen die er gebeuren...
Zoals in het begin van de crisis...
De dingen die je hielpen bij het dragen van de verliezen...
Die niet het verlies minder maakten... wel draaglijker...
En nu begint het weer van voren af aan....
Jongeren op tv die hun feesten toch wel veel belangrijker vinden dan de duurzame menselijkheid....
En zij zijn nog wel die toekomst....
Zij moeten nog even langer mee dan ik....
Ze zadelen zich op met toekomst problemen die niet te overzien lijken......
Van.... ach.. laat Willem zich dan maar ergeren aan het Nederlands voetbal elftal en hun nieuwe coach....
Djokoviç zijn verlies tegen Nadal slikken....
Of ik me druk maken over alweer meer haaruitval...
Dat is menselijk gezien tenminste wel te overzien....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten