Dag van:
Dag lieve Willem... tot morgen...
"En je vergeet niet Babs in het halletje te leggen als je weggaat hè!"....
Nee.... dag Willem... veel plezier bij Harrie en tot morgen...
"Wat moest je nou niet vergeten?"...
Dag Willem... stik.....
"Dag schat... wees voorzichtig...!"
De baas gaat een dag en nacht van huis en oh oh oh wat moet ik veel niet vergeten....
Van.... toch anders werken nu er een aantal kinderen ziek is....
Die extra aandacht wordt dankbaar geabsorbeerd...
Maar ook voor mij werkt het rustiger zonder al dat gemanage van anderen aan het werk zetten en taken verdelen...
Ik heb zelfs tijd om een ondersteuner in tranen op te vangen...
Om raad te geven waar dat gevraagd wordt....
Of even een extra boekje voor te lezen...
Tijd om even die therapeut te woord te staan of een rondje met die leerling die het zo nodig heeft, naar de bieb te lopen....
Tijd om zelf eens het verzorgingsmoment over te nemen....
Tijd voor dat lastige lesje met die kleurenreeksen....
Tijd voor dit extra knuffel en om het oogje in het zeil houden van een collega over te nemen zodat die even kan bijkomen....
Zoveel met tijd met minder leerlingen...
Maar toch mis je ze....
Van... vroeg naar huis...
Dat mag na gisteren vind ik...
Willem die bij verrast is dat ik aan kom rijden als hij net zijn Tomtom installeert om te gaan...
Binnenkomen en tal van briefjes op het aanrecht vinden...
Denk je als je weggaat aan het bijvullen van water... aan Babs in het halletje.... aan de kruk op de bank.... dat je de oud papier bak op het aanrecht zet...
Oh ja, en de honden hebben nog niet gegeten...
Zou hij zoiets nou ook tegen de honden gezegd hebben...?
Pas op het vrouwtje... zorg dat ze de sleutel niet vergeet... en dat ze zich niet brandt aan het fornuis... geef haar wat aandacht... en oh ja... ze heeft nog niet gegeten...
Van.... de tv aan..... bezinningsdag... de aftrap van 'aandacht voor elkaar'......
Een initiatief van de rijksoverheid....tbv de corona crisis en haar bijbehorende ellende.....
Een lauw programma....
Maar misschien maar beter zo ook....
Als alles goed was gegaan zou het immers een "terugdenken aan" zijn geworden...
Nu lijkt de hele ellende weer opnieuw te beginnen en zitten we er weer middenin...
Covid19.... een stijgend aantal besmettingen....
Een stijgend aantal ziekenhuisopnames...
Een stijgend aantal doden....
Een stijgende hoeveelheid verdriet....
Een roep om strenge maatregelen...
En dat laatste vind ik dus onzin...
Nee... niet letterlijk onzin natuurlijk...
Maar ik denk dat "een roep om duidelijkheid", een betere benaming was geweest...
Een mens wil geen streng... een mens wil duidelijk...
Weten waar hij aan toe is...
Van.... ook ik trap af....
Alsof ik al niet zo vaak terugdenk... en vooruit denk..
Terugdenk aan de mensen die mensen verloren hebben...
Terugdenk aan mensen die verloren zijn....
En als ik dan aan onze lieve Ben denk zit ik denk ik nog middenin één of ander soort ontkenningsfase....
Zo'n sterk gevoel nog van "straks is alles weer gewoon... en dan zit hij daar weer in zijn stoel.... waar hij hoort"....
Onze Ben..... zo'n gave vriend....
Niet afgeknipt maar afgescheurd zoals Willem dat zo mooi altijd zegt....
Iets dat niet afliep maar onaf blijft.....
Geen afscheid... niks om je aan vast te houden.. niets om mee te nemen dan alleen de herinneringen die misschien al herinneringen waren...
Het beeld nog zo vers op het netvlies...
De stem nog zo aanwezig in je hoofd....
En natuurlijk draai ik vandaag het nummer van Racoon....
'S morgens in de auto al....
Als ik thuiskom weer....
For the fun we had....and the lives we lived...
Van.... een 'dunne' aftrap voor zoveel leed...
Voor zoveel onzekerheid die nog komen zal...
Aandacht voor elkaar...
Aftrap landelijk initiatief aandacht voor elkaar:
(En voor Ben in het bijzonder)
Aandacht
Aandacht voor elkaar
Dat jij aan mij dacht
Aandacht
Denken aan elkaar
Dat jij aan mij denkt
In herinneringen
Omdat jij er was
In het hier en nu
Omdat jij er bent
Aandacht
Samen maak je waar
Samen mét elkaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten