12 oktober 2020

Dag van: 

We gaan de laatste week voor de herfstvakantie in...

Het noorden heeft al vakantie...

Mijn kleinkinderen in Haarlem genieten al van hun vrijheid...

Al is vrijheid dan tegenwoordig ook een relatief begrip...

Van.. maar wij gaan dus nog een week..

En we gaan ervoor...

Door onzekerheid achtervolgt...

En onvoorspelbaarheid als sluipmoordenaar....

Om de haverklap worden eerder geplaatste berichten omtrent maatregelen weer aangepast op onze digitale werkomgeving...

Ook bij ons op school is corona binnengeslopen....

Het kon immers ook niet anders...

En toch blijft iedereen relatief rustig...

Hier en daar rijst wel de vraag of we nou wel of niet mondkapjes zullen dragen...

Hier en daar rijst de vraag je nou wel of niet verder dan je eigen klas te begeven....

En hoop en vrees gaan hand in hand...

Dat laatste vind ik eigenijk wel het bijzonderste...

Je vraagt je af "het kan toch niet uitblijven dat er meer besmet raken... dat jijzelf besmet raakt"....

Maar de hoop en het vertrouwen lijkt toch groter te zijn dan die vraag....

Het ver van je bed komt steeds dichterbij nu...

Veel dichterbij dan tijdens de eerste golf....

Maar toch....

Van.... je hoort de deskundigen ook wel zeggen,  dat wat zeker ook voor ons geldt, we zijn beter voorbereid...

De onbekendheid is er een beetje van af...

Het lijkt wel een deel van ons geworden te zijn...

Maar onbekend maakt dan wel onbemind.... in dit geval voor mij toch ook 'bekend' hoor....

De onbemind bekende die ik voor geen meter vertrouw maar toch vertrouwder raakt.... en 'op de koffie komt'....

Hoe kan een leven toch in een half jaar zo veranderen...

En wat leert een mens er dan allemaal niet bij....

En dat geldt dan niet alleen voor deskundigen... het outbreak management team,  artsen, virologen, gedragsdeskundigen, of die antropologe waar ik het gister over had.... maar ook gewoon wijzelf....

Wat het met je doet als je in zo'n rollercoaster proces beland...

Emoties die afvlakken... emoties die juist oplaaien...

Van nieuwshonger naar nieuwsdieet .....

Van hoop en vertrouwen dat zich vermengd weet met onderliggende angst en wantrouwen of moed...

Van... maar we gaan stug door....

En naast al je werk hou je ook regels in acht en hou je je op de hoogte...

We trekken dikke truien aan naar ons werk omdat ramen open blijven in verband met de juiste ventilatie...

We ontsmetten onze handen om elke poep en scheet.... maar blijven snotneusjes schoon vegen...

We houden afstand maar blijven kinderen knuffelen als ze troost nodig hebben...

We houden de doorstroming beperkt maar als er een kind ontsnapt dan rennen we door de gangen om het te 'vangen'....

En we blijven les geven...

Over dino's... opa's en oma's ..... over toen....

Grappig dat 'en toen' nu eigenijk niet eens zo lang geleden is.....

Van toen ..... de tijd voor de corona tijd....

In 7 maanden tijd werd er een geschiedenis voor het leven geschreven.....

Van.... heerlijk naar huis...

Een huis waar één sullig vloerkleedje het tot een thuis maakte...

Huiselijk thuis... waar de hondjes genieten van het wegduiken tussen hoogpolige krullen....

Waar het ineens geen troosteloze bende meer is...

Het lijkt ook wel of de honden het voelen...

Ze hebben al vier dagen niks gemold...

Zelfs niet toen Willem vandaag maar de tandarts moest en ze alleen waren.....

En de katten.... die willen niet eens meer naar buiten....

Sterker nog... die zoeken elkaar af en toe op en besnuffelen elkaar....

Van...."Borre verstapte zich vandaag Wampie.... ik dacht echt dat dat het dan was... afgelopen uit.... ik was zo geschrokken.... maar het ging toch weer over.... alleen tjonge wat schrok ik...."

Van... bij Willem moet een kies getrokken worden...

Er is een wortel gescheurd.... maar er zit een brug die eerst doorgezaagd moet worden en dan moet de kies eruit...

"Dan heb ik een gat Wampie"....

Goh wat zal dat tochten Willem....

Of misschien kun je je postcodeloterij fiets er wel in stallen....

"Ja maar een écht gat hè...."

Ja Willem... een écht gat... ik ken het... ik heb er drie...

We worden ouder schat... dan krijg je dat....

En... het is maar een GAATJE hoor....

Je kan gewoon blijven eten....!

"Ik had een hele jonge tandarts... en weet je wat ze zei....?

Zo, dat ziet er niet best uit......

Ik schrok me dood Wampie....

Ze bereidde me niet eens voor...."

Nee lieverd.... tandartsen zijn niet zo ingesteld op hoog sensitieve patiënten.... die voorzichtig en empathisch tegemoetgetreden wensen te komen....

Van...."En Borre verstapte zich vandaag.... ik dacht echt dat dat het dan was... afgelopen uit.... ik was zo

geschrokken.... maar het ging toch weer over.... alleen tjonge wat schrok ik...."

Was dit nou de tweede keer dat hij dit verteld....?

Oh ja... en ik heb de liturgie klaar....

Het huis heb ik ook weer gestofzuigd....

En morgen niet meer repeteren met het koor... ze zien er nu toch vanaf met die corona... de kerk wil het niet meer....

Van...."En Borre verstapte zich vandaag.... ik dacht echt dat dat het dan was... afgelopen uit.... ik was zo geschrokken.... maar het ging toch weer over.... alleen tjonge wat schrok ik...."

Goh Willem... die Borre heeft wel indruk op je gemaakt hè....

"Ja maar ik dacht echt dat het afgelopen was.... ik schrok zo vreselijk.... en jij was er niet..."

Niet dat ik nou geloof dat ik er wat aan veranderd zou kunnen hebben.... maar het klinkt in ieder geval wel lief....

Van... telefoon....

De buurman....

Corona????????

Positief getest??????

En toen kwam ineens alles héél dichtbij....

Wanneer was hij hier.... waren wij daar...?

Wanneer heeft Willem met hem gewandeld... stonden we buiten nog te praten...

Hoeveel afstand hadden we toen...?

Maar ook.... oh God laat het een milde vorm zijn...

Laat er niks ergs gebeuren...

Laat de buurvrouw die toch best ouder is dan hij, het niet krijgen....

We moeten aanbieden boodschappen te doen voor ze....

Hoe kunnen we de quarantaine zo dragelijk mogelijk maken voor ze...

Hij wil appeltaart....

Och man... al moet ik er elke dag één voor je bakken... als het maar niet erger wordt... en je thuis kan blijven....

Hoeveel spookt er door een hoofd in vijf minuten...?

Hoe dichterbij moet corona nu nog komen...?

Morgen de persconferentie... met strengere liflaf maatregeltjes wedden....

Terwijl het zo snel om zich heen graait dat virus... en steeds dichterbij komt....

Je zou het liefst nu afstand van jezelf willen houden....