9 oktober 2020

Dag van:

Willem heeft gisteren het huis opgeruimd.... en schoon gemaakt...

Daar hield hij mij gisteren, gedurende de hele dag van op de hoogte....

Als ik thuis kom krijg ik vooral te horen wat hij nog niet gedaan heeft.... zodat ik daar maar niet over zal vallen....

Nou val ik aan het eind van een dag sowieso nergens meer over behalve dan mijn eigen voeten....

Maar goed... ik weet dus dat hij nog op de kasten het stof niet verwijderen én in de sta lamp....

Ik bekijk de plinten en deuren waarop zich flinke modder spetters van vier honden bevinden van na het uitlaten, maar zeg maar niks...

Nou moet je weten dat Willem overal alles laat slingeren op die tafel..... boekjes, notities, agenda's, post (met open gescheurde enveloppe ernaast), een zak met peren en walnoten gekregen van iemand toen hij daar op visite 

was.... zijn heuptasje met daarnaast zijn sleutels... foldertjes.... niet opgemaakte flesjes ontsmettingsmiddel...

En dat alles ligt dan op de eettafel....

Nu klonk op geërgerde toon " en al die rotzooi van jou heb ik op bed gelegd"...

Let wel: het betreft hier één dekbed overtrek in verpakking die op de eettafelstoel lag, één kinderboek dat ik vergeten was mee naar school te nemen en een doosje make-up reinigingsdoekjes...(vergeten op de trap te leggen om mee naar boven te nemen na een dag hard werken)....

"En aan jouw tas erger ik me ook... die neemt alle plek bij de tafel in beslag!"....

(Ja ammehoela.... nu kan hij al zijn eigen troep niet kwijt daar... dat is het...)

De tas wordt met een ruk aan de eettafelstoel gehangen....

Meneer heeft opgeruimd... tjonge jonge....

Maar nu vanmorgen....

"Kan die brei rommel ook niet ergens anders heen?"...

Die brei rommel.... hoorde ik dat goed.....?

De oneerbiedigheid waarmee hij spreekt over mijn heilige der heilige....

De uren en uren intensieve werk, de prachtige wol, de van vlijt krom getrokken naalden, het lieve borduur schaartje met gekrulde vingeropeningen, mijn immer hulpvaardige hulpnaalden,  mijn strijdvaardige kabelnaaldjes,  mijn kleurrijke brei markeerdertjes, mijn onontbeerlijke meetlint, mijn met geronnen bloed besmeurde kopspelden van het steeds weer prikken in
mijn lek geprikte handvaardige vingertoppen,  mijn nooit gebruikte onhandige maar niet te willen missen stekenteller, de door zijn honden met papier versnipperende gebitsmesjes aangekloven brei tijdschriften met al mijn heiliger dan heilige brei recepten.......BREIROMMEL....!!!!!%^%#^£

En rustig zeg ik "Nee schat... die kunnen niet weg "...

Van..... de heer de huizes heeft rugpijn... nee niet van het opruimen en schoonmaken... misschien dat die het iets verergerde.... maar hij heeft het al een tijdje...

En dus komt na de brei rommel de volgende ergernis...

"Die stoel Wampie... die stoel daar krijg ik rugpijn van ja.... die is te oud en te doorgezakt"...(gut hoe zou dat nou komen????)

Tja Willem... die van mij zit ook van geen meter meer dus dan zullen we maar op stoelen jacht?

"Ja... maar ik wil niks zelf in elkaar zetten... als je dat maar goed in je oren knoopt"....

Hij???????....

In elkaar zetten????......

Ik meen dat ik dat altijd doe omdat hij geen handleiding kan ontcijferen....

Maar goed... prima...

Dat wordt dus kringloop winkel Willem....

Ik zie hem zuchten....

Ja sorry maar het is of het één of het ander...

"Zijn er geen winkels meer die kant en klare stoelen verkopen?"...

(Verrassing uit Haarlem)

Vast wel Willem... of die ze voor je in elkaar werken zetten tegen astronomisch hoge prijzen....

Willem zucht nog harder....

Als je wil dat iets niet gebeurt dan moet je tegen Willem
zeggen dat het geld kost.... haakt ie meteen af hihi.....

We gaan dus naar de kringloop... een goede... met het betere spul...

We lopen volgens corona maatregel met kapje en mandje naar binnen via de aangegeven route...

Willem ziet stoel... Willem gaat erin zitten.... Willem zegt "dit is 'm"....

We zijn net tien meter de winkel ingelopen hè....

We hebben nog ik weet niet hoeveel vierkante meter te gaan...

Maar nee.... dit is 'm.....

Kom nou even verder kijken Willem...

"Nee... want als ik opsta koopt iemand anders 'm"....

Ik krijg m niet mee... ik moet in de andere zelfde stoel ernaast gaan zitten.... ik lijk wel een kabouter in deze reuzen stoel maar helaas.... DIT IS 'M....

We wurmen de stoelen... fauteuils... in beider auto's en met 'Dit is 'm'n... en.....'Dit ook'..... rijden we huiswaarts....

Van.... ik zei het al...reuzenstoelen.....

Kamervullende reuzenstoelen....

Dit vergt enige verbouwing...

"Nee niks veranderen...."....

Willem!!!!.... je ziet toch wel dat dit niet kan hè....

En na 'Dit is 'm'... volgt.... 'het kan wel'.....

Pas als dochterlief zegt "pap het kan echt niet".... komt hij tot enig besef....

Maar nee... de kast mag niet verplaatst worden... euh... nou een meter opschuiven dan....

Ik wik.... ik weeg....

Willem... als we nou zus en zo en die daar en die andere hier....

Willems gezicht klaart op... want mijn plan betekent dat de kast toch mag blijven staan....

"Ja en dan daar een kleed..." (Willem doelt op de keuken waar de honden het nieuwe zeil flink aangevreten hebben een waar een aftandse loper overheen ligt)...

Ja Willem en hier ook.... (Ik wijs naar de kamer, daar waren we immers mee bezig)....

Ik bekijk op internet kleden....

Willem kijkt mee...

Deze is mooi... en die... en die is groot genoeg...

Waar moeten we heen ....?

Ik slik.... hij straks ook wedden...?!

Naar Ikea schat....

Ja het is erg, maar het is ons beider winkel niet.... helemaal niet... absoluut niet...

Wij lijden aan een soort van Ikea allergie....

Maar we gaan... voor de kleedjes....

Van.. mondkapje... een winkelwagen.....

Ik zeg nog: "nee Willem, hierheen voor de woon accesoires"..... maar Willem is al boven...

En daar begint de ellende...

Eenmaal boven is er geen weg meer terug....

Je zal en moet al die zalen door....

We vinden uiteindelijk de kleden..

Een voor de keuken... een voor de kamer....

En door.... naar de kassa.... 

Mensen met karren vol zelfbouw ellende....

Wat zal er in veel huiskamers en slaapkamers weer gevloekt worden vanavond....

Ons zelfbouw pakket bestaat uit slechts plastic eraf en uitrollen maar....

Dat kan zelfs Willem...!!!!

Van..... dacht ik..... maar....

"Wampie waar is de schaar ?"....

"Wampie hoe zit dit vast?"....

En eenmaal uitgepakt....

"Wampie welke kant is dit?"....

Hij presteert een onderkant van een hoogpolig tapijt nog bovenkant te noemen....

Hij presteert het de lengte nog niet van de breedte te onderscheiden...

Enfin... de kleden liggen.... de honden ook.... 

ER BOVENOP!!!!!....

Van... maar wat kan hij er dan van genieten...

"Wat hebben we een leuk huis hè Wampie...."

"Wat is het knus hè ".....

"Goh kijk die honden nou liggen.... da's toch mooi hè"...

En dat is het nou net hè....

Die honden zie ik wel liggen ja...

Vier stuks..... ergens daar waar mijn kleed zou moeten liggen....

Maar die zie ik dus niet meer.....