donderdag 15 oktober 2020

15 oktober 2020

Dag van: 

Mooi niet dat dat uitslapen lukte...
Nou ja... niet helemaal dan...
Ook de uur gaat Willem zijn dochter naar haar stage brengen...
Lampen aan... badkamer geluiden...
Nou had ik natuurlijk gedacht hebben, bedenk ik me nu,  'oeh lekker... zij moet er vroeg uit maar ik heb vakantie en kan blijven liggen'...
Maar nee... zo werkt dat bij mij niet..
Ik denk natuurlijk weer 'arm kind... moet ze er zo vroeg uit'... en ik ben klaarwakker..
Solidair wakker....
Gelukkig lukt het als ik Willem weer hoor thuiskomen, ook nog even in te dutten..
Zo'n hazenslaapje ....
Zo'n slaapje waar je van alles bij elkaar droomt.... en waar niks van klopt...
Maar je wordt er wel gezellig wakker van....

Ik moest nog even terug naar school...

Afrondend gesprek na anderhalf jaar onderzoek bij een leerling met epilepsie...
Een zeer ernstige vorm van epilepsie....
De vrouw die haar onderzoek coördineert en ons goede raad geeft ken ik al heel lang...
Dit is niet de eerste leerling uit mijn klas die ze begeleidt...
Nooit belde ik haar tevergeefs....
Altijd was ze er... zo kalm... zo rustig... zo liefdevol, respectvol.... en zo deskundig....
Ze gaat het pensioen tegemoet en bouwt af...
Het afscheid viel me zwaar...
Speciaal onderwijs: Elk kind is er één, altijd, overal, maar zeker bij ons. Allemaal in ons hart in plaats van in een hokje. Afscheid van een heel bijzondere vrouw, met dit gedicht dat ik schreef:

Als het stormt in mijn hoofd
En de wind maar niet wil liggen
Ben jij er dan voor mij

Als het raast en tiert 
Mij tijdelijk verlamt
Ben jij er dan voor mij

Als het donker om mij heen wordt
En ik het licht niet vinden kan
Ben jij er dan voor mij

En als ik 't dan niet meer weet
Er gaten zijn gevallen 
Ben jij er dan voor mij

Wees er altijd
Ken en begrijp mij

Geef mijn luchtstroom richting
Vertel de wereld hoe ik ben
Wie ik ben
Hoe het is
Om te leven
Met die onvoorspelbare
Windkracht in mij 
om mij 

Wees het oog in mijn storm
En mijn vangnet
Als de bliksem wegebd
Of weer opkomt

Laat mij spelen
Laat mij dansen
Leer mij leven
In de storm

Van..... dan wil je haar notabene in het zonnetje

zetten..en dat doe je dan ook... maar dan krijg je dit terug: "Lieve Wampie, ik gun elk kind één keer in hun leven, één jaar zo'n juf als jij....
Zo.... of die er eventjes inhakte....
Een bijzondere vrouw deze Nel...
Waarvan je blij bent 
dat ze in je leven voorbijkwam en je een tijdje samen mocht optrekken...

Van... oh jee...
Kijk ik zo vaak ik kan,  en Willem het toelaat, programma's als Kassa of Radar....

Ben je altijd op je hoede voor dat waar zij je voor waarschuwen...
Krijg je vandaag voor het eerst van je leven zelf zo'n phishing bericht...
Wampie kan ik €750,00 van je lenen tot de vakantie... daarna krijg je het terug....
Zogenaamd namens een van Willems dochters...
En toch hè...
Toch is je eerste gedachte 'ach meisje, wat is er gebeurd?'....
Je tweede gedachte gaat al richting je bankrekening om te bedenken of je het kan missen....
Dan komen Kassa en Radar gelukkig al snel op je schouder tikken....
En is je derde gedachte 'smerige oplichters' .....
Ik ben er dus niet ingetrapt....
En schrijf terug... goh oma wat heb je grote ogen... goh oma wat heb je grote oren... goh oma...
En dan verwijder ik Willem dochters account en nummer....
(Ze krijgt een nieuw nummer)...


Van... de beste zangers... dart zonder publiek.... en Ab Krook overleden....
Breien en fotootjes bekijken van de Haarlemse kleinkinderen die lekker al een week vakantie hebben....
De buurman die de voordeur met de afgezaagde takken van zijn knotwilg barricadeerde....
Het pakketje rondbreinaalden dat eindelijk binnen is...
De deur van de Indische toko die net dichtging toen ik eten wilde halen...
De honden op het kleed... de katten notabene gezamenlijk op de bank...

Laat die vakantie maar beginnen.. ik ben er klaar voor...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten